ویژگیهای روانسنجی مقیاس انگیزش پیشرفت در دانش آموزان مقطع دوم متوسطه استان تهران

مقیاس انگیزش پیشرفت در سال 1970 با دقت زیادی معتبر گردید و گسترش یافت. این پژوهش مطالعه توصیفی و اکتشافی است که به منظور بررسی ویژگیهای روان سنجی پرسشنامه انگیزش پیشرفت دختران مقطع متوسطه شهر تهران صورت گرفت. بنابراین نمونه ای مشتمل بر 384 دانش آموز دختر به صورت نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شد. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه هرمنس که به انگیزش پیشرفت میپردازد، استفاده گردید.روایی پرسشنامه با استفاده از روایی تشخیصی و روایی سازه پرسشنامه با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و همسانی درونی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برآورد گردید. تحلیل دادها نشان داد که همسانی درونی مقیاس انگیزش پیشرفت با آلفای کرونباخ متناسب بود .میزان کفایت نمونهبرداری و معنادار بودن آزمون بارتلت نشانگر شرایط مطلوب برای انجام تحلیل عاملی بود. پس از چرخش وایرمکس4 عامل استخراج شد. برای بررسی پایایی از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن 0/849 بود . براساس یافته های مطالعه ساختار مقیاس انگیزش پیشرفت در دختران مقطع متوسطه استان تهران از پایایی و روایی برخوردار بود.نتیجه:مقیاس انگیزش پیشرفت ابزاری روا و پایا با ویژگیهای روانسنجی خوب در میان دانش آموزان مقطع متوسطه استان تهران است.

کلیدواژه ها:

اعتبار ، روایی ، انگیزش پیشرفت ، دانش آموزان