بررسی تعویق آکادمیک در دانشجویان اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی گناباد سال 1398

مقدمه: تعویق به تاخیر انداختن یا عقب انداختن کاری که باید انجام شود، می باشد. توجه به فعالیت های درسی و تحصیلی زیاد دانشجویان و اهمیت وقت، مدیریت زمان به خصوص در محیط های آکادمیک و برای دانشجویان، از اهمیت بالایی برخوردار بوده و عامل مهمی برای موفقیت آنان محسوب می شود. ضعف در مدیریت زمان به عنوان اساسی ترین عامل موثر در به تعویق انداختن در محیط های آموزشی شناخته شده است. هدف از این مطالعه تعیین تعویق آکادمیک در دانشجویان اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی گناباد بود.روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی 66 نفر از دانشجویان اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی گناباد که متمایل به شرکت در پژوهش بودند، به صورت طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. جهت جمع اوری اطلاعات از پرسشنامه اهمال کاری تاکمن مشتمل بر 16 سوال استفاده گردید. سوالات در طیف 4 گزینه ای لیکرت قرار داشتند . این پرسشنامه استاندارد بوده و روایی و پایایی ان در مطالعات مختلف ایرانی به تایید رسیده است. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 استفاده گردید. یافته ها : 65.2 درصد واحدهای پژوهش مونث و 86.4 درصد مجرد بودند. میانگین سنی واحدهای پژوهش 1.42 ± 20.46 بود. 59 درصد دانشجویان اتاق عمل و 41 درصد هوشبری بودند.اکثریت واحدهای پژوهش( 93.9درصد) ساکن خوابگاه و 37.9 درصد در ترم 4 مشغول به تحصیل بودند.میانگین و انحراف معیار نمره تعویق 6.90 ± 37.45 بود. نتایج نشان داد که 24.2 درصد واحدهای پژوهش اهمال در سطح خیف، 72.2 درصد در سطح متوسط و 3 درصد در سطح شدید داشتند. طبق آزمون کای اسکویر ارتباط معنی داری بین وضعیت اهمال کاری و اطلاعات دموگرافیک وجود نداشت. همچنین ضریب همبستگی پیرسون ارتباط معنی داری بین سن و نمره اهمال نشان نداد(p = 0.533 ) نتیجه گیری: با وجود اینکه نتایج نشان داد که فقط 3 درصد واحدهای پژوهش تعویق شدید داشتند ولیکن 72.7 درصد واحدهای پژوهش در سطح متوسطی از تعویق قرار داشتند. با توجه به یافته های مطالعه و اهمال کاری دانشجویان بایستی دلایل و عوامل مرتبط با آن مورد بررسی قرار گرفته و برای رفع آن برنامه ریزی نمود.

کلیدواژه ها:

تعویق آکادمیک ، دانشجو ، ، اتاق عمل ، هوشبری