بررسی وضعیت سلامت جسمانی و روانی در پرسنل اتاق عمل

سابقه و هدف: سازمان بهداشت جهانی سلامتی را حالت کامل رفاه جسمی، روانی و اجتماعی و نه فقط فقدان بیماری یا ناتوانی تعریف می کند. به طور کلی عوامل سلامت در دو بعد جسمانی و روانی - رفتاری در نظر گرفته می شود. بر اساس یافته های موجود اختلالات روانی به عنوان یکی از مهم ترین اجزای بار کلی بیماری ها شناخته شده اند و پیش بینی می شود که تا سال 2020 سهم اختلالات روانی حدود 50 درصد از بار کلی بیماری ها افزایش یابد. سهم عمده ای از این بیماری های روانی ناشی از استرس است که با توجه به شرایط کاری ایجاد می شود. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی در سال 1397 بر روی پرسنل اتاق عمل بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام گرفت. طی این مطالعه 298 نفر از پرسنل اتاق عمل بیمارستان ها به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. سپس وضعیت سلامت جسمانی و روانی پرسنل به ترتیب با استفاده از پرسشنامه های استاندارد سلامت جسمانی (متشکل از 70 گویه) و سلامت روان GHQ (متشکل از 28 گویه) مورد ارزیابی قرار گرفت. در انتها داده ها با استفاده از آمار توصیفی- استنباطی و نرم افزار SPSS مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: استرس شغلی شاخه ای از استرس است که در محیط کار ایجاد می شود و با توجه به اثرات فیزیکی و فیزیولوژیکی آن حرفه در فرد تعریف می شود که این اثرات می تواند فعالیت های ذهنی، جسمی یا احساسی فرد را درگیر کند.نتیجه گیری: بین سلامت جسمانی و روانی در پرسنل اتاق عمل ارتباطی مستقیم وجود دارد لذا می توان با بهبود و ارتقا یکی دیگری را افزایش داد و از بروز مشکلات بالقوه بعدی جلوگیری نمود.

کلیدواژه ها:

پرسنل اتاق عمل ، سلامت جسمانی ، سلامت روانی