بررسی تاثیر تدریس به شیوه یادگیری ترکیبی(حضوری -آنلاین) بر میزان یادگیری وتعامل دانشجویان ناپیوسته اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی البرز

مقدمه: آموزش بزرگسالان به عنوان یکی از شاخه های آموزش، فرصتی با ارزش برای هر کشوری به شمار می آید. بزرگسالان دارای محدودیت هایی از جمله مسئولیت ها ی زندگی هم چون تعهدات شغلی و خانواده، تمایل جهت مستقل بودن، کمبود وقت و نارضایتی از رفت و آمد مکرر به دانشگاه می باشد و از طرفی یادگیری ترکیبی دارای مزیت های بسیاری جهت رفع این محدودیت ها می باشد؛ لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر تدریس به شیوه یادگیری ترکیبی بر میزان یادگیری و تعامل دانشجویان ناپیوسته اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی البرز انجام گرفت.مواد و روش: مطالعه حاضر، از نوع کمی – مقطعی است که برای دو گروه ترم یک وسه از دانشجویان ناپیوسته اتاق عمل اجرا شد، میزان یادگیری دانشجویان از طریق مقایسه میانگین نمرات پره تست و پست تست و مدت زمان برقرای تعاملات بین دانشجویان و مدرس در کلاس درس و فضای مجازی از طریق ثبت در چک لیست محاسبه و ارزیابی شد. اطلاعات بدست آمده وارد نرم افزارspss نسخه19 شد و نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در مطالعه حاضر بین نمرات پیش ازمون در هردو ترم با نمرات نهایی از لحاظ آماری ارتباط مستقیم معنی داری به دست آمد. در این مطالعه، دانشجویان هر چه زمان بیشتری جهت آماده سازی مطالب اختصاص دادند، میانگین معدل و نمره درس بالاتری را بطور معنی داری کسب کردند و بصورت معناداری ساعات بیشتری را جهت تعامل و بحث گروهی در فضای مجازی اختصاص دادند.نتیجه گیری: بنابراین با توجه به اینکه سیستم آموزش ترکیبی با امکان انعطاف پذیری در یادگیری و با قابلیت بهره گیری از مزایای هر دو روش آموزش حضوری و مجازی، موجب افزایش تعامل، انگیزه و سطح یادگیری در بین دانشجویان ناپیوسته اتاق عمل می شود، پیشنهاد می گردد که روش یادگیری ترکیبی به عنوان یک روش ارائه آموزش موثر در یادگیری دانشجویان ناپیوسته دانشگاه های علوم پزشکی کشور مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آموزش ترکیبی ، یادگیری بزرگسالان ، تعامل