بررسی کیفیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر

زمینه و هدف: آموزش بالینی مهم ترین جزء در آموزش حرفه ای برای کادر درمان است بطوریکه هرگونه کوتاهی در این امر کیفیت مراقبت های بهداشتی را تحث تاثیر قرار می دهد.اهمیت این نوع از آموزش طی دوره دانشجویی غیر قابل انکار است،طی این دوره دانشجویان به تدریج تجربه کسب نموده و تصور ذهنی از آینده شغلی شان شکل میگیرد.از آنجا که بهبود کیفیت آموزش بالینی نیازمند شناخت عوامل موثر و غیر موثر بر آن است در این مطالعه به بررسی کیفیت عوامل موثر بر آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان با سابقه حضور در کارآموزی بالینی اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر پرداختیم. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک پژوهش مقطعی توصیفی_تحلیلی می باشد که به روش سرشماری در میان تمامی دانشجویان ورودی94و95 اتاق عمل(33نفر) و 94و95و96 هوشبری (45نفر) در سال تحصیلی99_98 انجام گرفت.اطلاعات بوسیله پرسشنامه محقق ساخته که شامل دو قسمت اطلاعات دموگرافیک و دیدگاه دانشجویان در باره ی آموزش بالینی بود جمع آوری گردید.جهت آنالیز آماری از نرم افزارspss نسخه24و روش های آماری توصیفی استفاده شد.یافته ها: در مطالعه حاضر اکثریت شرکت کنندگان یعنی52نفر(65%) مونث بودند.نتایج این مطالعه نشان می دهد که از نظر 91%(71نفر) افراد شرکت کننده در این مطالعه کیفیت آموزش بالینی از سطح بالایی برخوردار بود این در حالی است که9%(7نفر) افراد آموزش بالینی را دارای کیفیت متوسط ارزیابی کردند.در این مطالعه ارتباط معناداری بین جنسیت،سن و رشته تحصیلی در دیدگاه دانشجویان یافت نشد (p> 0.05).نتیجه گیری: هرچند در مطالعه حاضر کیفیت آموزش بالینی در حد بالا و مطلوب ارزیابی گردید اما توجه به نقایص و اصلاح آنها و هم چنین تلاش برای حفظ و تقویت نقاط قوت می تواند گامی موثر جهت ارتقا کیفیت آموزش بالینی باشد.هم چنین با انجام مطالعات پیوسته در دوره های مختلف و تحلیل و مقایسه نتایج بدست آمده از آن ها با مطالعات قبلی، نقاط ضعف و نقاط قوت آموزش بالینی بصورت به روز ارائه گردیده و برطرف گردند

کلیدواژه ها:

ایرانشهر ، آموزش بالینی ، دانشجو