بررسی تحولات جمعیتی در افق ایران ۱۴۰۴ با رویکرد آمایش سرزمین

مهمترین هدف برنامه های بلندمدت نظیر سند چشم انداز بیست ساله نظام در سال ۱۴۰۴ ، دستیابی به توسعه پایدارمی باشد و نیروی انسانی به عنوان مهمترین نهاده تولیدی، اصلی ترین نقش را ایفا خواهد نمود. لذا توجه به بسترسازی جهت بالاترین بهره گیری از توان بالفعل و بالقوه آن نهاده ضروری به نظر می رسد. از طرفی نظام های برنامه ریزی جهت دستیابی به اهداف کوتاه، میان و بلند مدت دچار تغییرات اساسی گشته و فناوری های نوین در تکامل نظام های برنامه ریزی نقشی اساسی را ایفا نموده است. لذا مقاله فوق بر آن تا ضمن معرفی برنامه ریزی مبتنی بر آمایش سرزمین و با توجه به ترکیب هرم سنی جمعیت در افق سال ۱۴۰۴ که سال هدف برنامه توسعه بیست ساله ایران می باشد، روش های بهره مندی از فرصت ها و پتانسیل های افراد و مناطق مختلف کشور جهت بهره مندی صحیح از امکانات و توزیع عادلانه فرصت ها معرفی و محقق گردد.