انواع روش های آموزش بهداشت دهان و دندان برای افراد مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم، یک مطالعه مروری

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 938

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICCOH04_047

تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1398

چکیده مقاله:

مقدمه اختلالات طیف اوتیسم اختلالاتی تکاملی، روانی و عصبی می باشد و در ابتدای دوران کودکی بروز مینماید. آمارها نشان دهنده افزایش شیوع جهانی اوتیسم است. این گروه از افراد به دلیل ویژگیهای خاص رفتاری در اکثر مطالعات وضعیت بهداشت دهانی بدتری نسبت به عموم دارند. با توجه به اهمیت آموزش بهداشت در دوران کودکی به منظور نهادینه شدن عادتهای رفتاری صحیح به کودکان مبتلا به اوتیسم، انجام مطالعه ای به منظور آشنایی با روش های موجود آموزش بهداشت دهان و دندان ضروری به نظر می رسد.روش اجرابرای جستجوی منابع این مطالعه، مقالات منتشر شده به زبان انگلیسی از سال 2000 تا کنون در پایگاه های اطلاعاتی PubMed و Google scholar مورد جستجو قرار گرفتند. کلیدواژه هایOral health ، Autism .Education استفاده شد. سپس، از میان 400 مقاله یافته شده، 30 مقاله مرتبط با هدف، برای این مطالعه مورد استفاده قرارگرفته است.یافته هادر تربیت و آموزش و کنترل کودکان مبتلا به اوتیسم معمولا از تکنیک راهنمای رفتار پایه ای استفاده میشود که شامل رویکردهای سنتی و غیر سنتی می باشد : (1 رویکردهای سنتی: در برخورد با کودکان معمولا تکنیک های هدایت رفتاری پایه استفاده میشود که شامل تقویت مثبت، Tell, Show, Do (TSD) ، و... است. (2رویکردهای غیر سنتی: الف) آموزش تصویری : از توانایی کودکان اوتیسم برای پاسخ بهتر به تصاویر به جای کلمات از آن استفاده می شود. ب) کتابها: آموزش تصویری که شامل یک کتاب حاوی مجموعه ای از عکس های رنگی برای توصیف تمام مراحل یک رفتار یا مهارت. ج) داستان های اجتماعی : به طور معمول طراحی کوتاهی دارند و علاوه بر نشانه های بصری، حاوی توصیفی از چشم انداز و/ یا جملات اثباتی، هستند. داستان اجتماعی تلاش می کند تا درک دقیق اطلاعات اجتماعی را برای کودک فراهم کند و برای یک محیط یا فعالیت، انتظارات رفتاری مربوطه را به کودک آموزش دهد. د)الگودهی ویدئویی : برای بیمارانی که مهارت های خواندن و شنیداری محدودی دارند مدل سازی ویدئویی ممکن است جایگزین آموزش تصویری باشد که این روش بر تمایل رو به رشد استفاده از رسانه های روی صفحه الکترونیک توسط کودکان مبتلا به اوتیسم متمرکز است. ه) آموزش با همگروهی ها: این روش گروهی بعنوان یک مدل اجتماعی است که فرد را به منظور بهبود ابتکارات اجتماعی، پاسخ ها و تعاملات در حال پیشرفت درگیر میکند. این رویکرد را می توان در فیلدهای مختلف دنیای واقعی، مانند مدارس انجام داد.نتیجه گیری در حال حاضر برتری اثرگذاری هیچ کدام از روش ها بر سایرین ثابت نشده است و پیشنهاد میشود در آینده مطالعات مداخله ای برای دست یافتن به بهترین و کارآمد ترین روش ممکن برای آموزش بهداشت دهان این افراد صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

هدیه پیرانه حقیقی

دانشجوی PhD، گروه سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران.

مهدیا غلامی

ا ستادیار، گروه سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی، مرکز تحقیقات پوسیدگی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران.

کتایون سرگران

دانشیار، گروه سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی،مرکز تحقیقات پوسیدگی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران.