چالش های مرتبط با توزیع نیروی انسانی دندانپزشکی در کشور

برخورداری مناسب از خدمات سلامت و بهداشت دهان به عنوان یکی از ارکان ارتقای سلامت دهان نیازمند دسترسی آسان به این خدمات است که با حضور تعداد مکفی نیروی انسانی توانمند در زمینه دندانپزشکی خصوصا دندانپزشکان و توزیع مناسب آنها محقق میشود. از طرفی تربیت یک دندان پزشک توانمند در ارائه خدمات مورد نیاز، مستلزم صرف هزینه و زمان بالایی است. بنابراین برنامهریزی برای تعیین تعداد دندانپزشک و نیروهای انسانی وابسته مورد نیاز و توزیع جغرافیایی این نیروها میتواند نحوه ارائه خدمات سلامت دهان را با هزینهB کارآمدترین روش تحت تاثیر قرار دهد.برآورد تعداد دندانپزشکان مورد نیاز به عنوان بستر اصلی ارائه خدمات تابع عوامل متعددی است از جمله :- تغییر در تعداد، ترکیب سنی و پراکندگی جغرافیایی جمعیت به عنوان گیرندگان خدمت.- تغییر در میزان تقاضای خدمات درمانی و پیشگیری مورد نیاز که خود تابعی است از دو عامل اصلی تغییر در نیاز جمعیت تحت پوشش و تغییر در توقعات دریافت کنندگان خدمات.- تغییر در روند بیماریهای دهان و دندان با تاکید بر بیماریهای بازپدید و نوپدید.- تغییر در تکنولوژی ارائه خدمات- تغییر در ترکیب سنی و جنسی دندانپزشکان - تغییر در تعداد و پراکندگی جغرافیایی دیگر نیروهای انسانی شاغل در حرفه دندانپزشکی- تغییر در سیاستهای بیمهای پوششدهنده خدمات دندانپزشکی- مهاجرت دندانپزشکان به داخل و خارج از کشور و حتی در سطح مناطق جغرافیایی کوچکتر- تغییر در سیاستهای متمرکز بر نحوه تعریف و انجام تعهدات قانونی و حرفهای ونحوه ارائه خدمات دندانپزشکی بدیهی است تنها با توجه به جمیع عوامل فوق میتوان تعداد نیروی انسانی مورد نیاز در آینده را پیشبینی نمود.در این مقال بر آنیم تا با ارزیابی نقش این عوامل و ارزیابی وضعیت موجود مشکلات و موانع ایجاد شده بر سر توزیع تعداد مناسب نیروی انسانی دندانپزشکی در کشور و راهکارهای برون رفت از آن را به بحث بگذاریم