مدل تمایل به پیاده روی شهروندان و شناسایی عوامل بازدارنده آن بر اساس تحلیل رفتاری درشهرها (مطالعه موردی: شهر زنجان)

شناسایی صحیح تمایلات و مشکلات عابرین موجب ارائه راهکارهای مناسب برای ارتقای کیفیت پیاده روی و افزایش استفاده از سیستم حمل و نقل پیاده می شود. این تحقیق با توجه به رویکرد انسانی پیاده روی و برقراری ارتباط مناسب بین عابرین و پیاده روی در سفرهای درون شهری، به مطالعه رفتاری روی نظرات و تمایلات عابرین براساس بررسی موردی در پهنه مرکزی شهر زنجان می پردازد و در نهایت راهکارهایی در جهت افزایش همسوسازی سیستمهای عابر پیاده با تمایلات شهروندان ارائه شده است. روش تحقیق حاضر، یک روش ترکیبی با استفاده از پرسشگری و استفاده از اطلاعات آن جهت بررسی پارامترهای موثر بر تمایل شهروندان به پیاده روی و نهایتا ساخت یک مدل ریاضی برای رسیدن به درصد تمایل به پیاده روی در پهنه مرکزی شهر زنجان میباشد. این امر با مطالعه موردی بر شهروندان پهنه مرکزی شهر زنجان و پرسشگری از 385 شهروند انجام شد. بر اساس نتایج حاصله، پارامتر قیمت سوخت به عنوان اولویت اول در بین پارامترهای مطرح شده می باشد. بنابراین یکی از راهکارهای موثر جهت افزایش تمایل شهروندان به پیاده روی افزایش قیمت سوخت به بیش از 10 هزار ریال می باشد .از طرفی پارامتر سن به عنوان اولویت دوم مطرح شد، در میان سنین مختلف در گروه سنی میانسال ( 59 - 39 سال بیشترین میزان تمایل به انجام پیاده روی و متاسفانه کمترین میزان تمایل به پیاده روی در قشر جوان جامعه ( 39 - 18 سال) دیده می شود. همچنین پارامترهای میزان تحصیلات در مرتبه سوم، مسافت سفر در مرتبه چهارم و هزینه پارکینگ به عنوان کم اهمیت ترین پارامتر موثر بر تمایل ش هروندان به پیاده روی در پهنه مرکزی شهر زنجان شناسایی گردیدند.

کلیدواژه ها:

حمل ونقل شهری ، پیاده روی ، تحلیل رفتاری ، شهر زنجان