از نشستن بخیز! درنگ در معنای بیتی از بوستان

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 254

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JMR-30-175_001

تاریخ نمایه سازی: 26 آذر 1398

چکیده مقاله:

نویسنده در نوشتار پیش رو، بیت گر آن بادپایان برفتند تیز /تو بی دست و پای از نشستن بخیز از بوستان سعدی را مورد کنکاش و مداقه قرار داده و معنای  از نشستن بخیز را بازگو می کند. به زعم وی، از نشستن بخیز یعنی: در حال نشستن بغیژ، همان طور که نشسته ای خود را بر سرین بسران و پیش برو، خود را (به حالت خزیدن) روی زمین بکش و برو جلو. و معنای بی دست و پای یعنی اینکه: تو، بدون یاری جستن از دست و پا و بی آنکه دست و پایت را در کار آوری، همانطور که نشسته ای بخیز/ بغیژ.

کلیدواژه ها:

بوستان سعدی ، سعدی شیرازی ، معنای ابیات ، تو بی دست و پای از نشستن بخیز ، خزیدن روی زمین

نویسندگان