تبیین تربیت اخلاقی در آموزش و پرورش ایران بر مبنای مفهوم خیرخواهی

این پژوهش با هدف تحلیل مفهوم خیرخواهی و تبیین دلالتهای تربیتی آن متمرکز شده است وبا رویکرد و روش تحقیق تحلیلی و استنتاجی انجام گردید. از فضایل1مهم انسانی خیرخواهی است که همراه با نصیحت، یکی از روشهای تربیت را میسازد. خیرخواهی در صورتی که در حد کمال خود در جامعهای متجل6ی شود اسباب پیشرفت و تعالی انسان را فراهم می آورد و پیام آور صلح در جامعه بشری، خواهد شد . در جامعهی امروز، که توسط مشکلات و رذایل 2محاصره شده نیاز به انسان های خیرخواه و به ویژه نیاز به معلمین خیرخواه و ناصح بیش از پیش احساس می شود بنابراین پرداختن به مفهوم خیرخواهی یک ضرورت محسوب می شود از طرفی این روش و هر روش تربیتی دیگر، اگر در بستر مناسب خود به کار گرفته شود، اثری مطلوب بر مترب6ی خواهد داشت نتایج تحقیق نشان میدهد که درتربیت اسلامی خیرخواهی یک روش است یعنی اینکه فرد تربیت کننده باید خلوص نیت داشته باشد و با داشتن نیت خیر که به قول کانت بهترین چیز نیت خیر است به امر تربیت بپردازد . در امر تربیت صداقت و یک رنگی داشته باشد . و حرفی که میزند با اعتقادات خودش همخوانی داشته باشد . معلم باید خیرخواهانه به آموزش خیرخواهی بپردازد. ارائه اصل تربیتی، مهم ترین یافته های این پژوهش را تشکیل میدهند. این اصول عبارتند از: اصل تعاون ،اصل مودت و محبت، اصل تحکیم روبط اجتماعی، اصل مسئولیت، اصل صداقت در اعمال و رفتار.

کلیدواژه ها:

خیرخواهی ، تربیت اخلاقی