ماهیت کمال و سعادت در قرآن کریم

درتبیین معنا و بیان حقیقت و ماهیت کمال و سعادت بین واژه نویسان و گروه های مختلف دانشمندان علوم و مکاتب و گرایش ها، تعریف های مختلفی ایراد شده است که البته هم به خاطر دیدگاه های اعتقادی و فکری و هم به خاطر وجود تفاوت آگاهی و شناخت، میان آن ها این فرق ها ظهور پیدا کرده است. از جمله کمال را به معنای مرتبه ای بعد از تمامیت اجزاء شیء دانسته اند و سعادت را به معنای خوشی ولذت و رسیدن به چیزی می دانند که انسان بدان به کمال می رسد و به آن لذت می برد که البته دیدگاه ها به جهت گستره نگاه ها در رسیدن ها و خوشی ها با هم متفاوت اند در این راستا کلماتی نظیر فلاح وفوز و خیر و سرور و لذت در ارتباط با یکدیگر بررسی و تبیین شده اند. بعد از بیان مکاتب و دیدگاه های سه گانه افراط و تفریط و مکتب اعتدال (اسلام) به بیان سیمای سعادت و کمال در قرآن، پرداخته به معانی بلند آن آشنا می شویم. قرآن سعادت و کمال را در لذت همیشگی و خلود در بهشت و رسیدن به مقام قرب و حضور و زندگی طیب و نور و سربلندی دائمی وآرامش و امنیت و رهایی از غم وبه دست آوردن محبت دل ها ودست یابی به قوه تشخیص و موفقیت های تازه می داند از این رو راه رسیدن به این همه زیبایی و لذت را در رسیدن به علم و آگاهی و معرفت و ایمان و عمل صالح و داشتن تقوای الهی وصبر وتوبه و یاد و ذکر خداوندو تشکر از ولی نعمت و عمل به وظیفه و جهاد در راه خدا وامر به معروف و نهی از منکر و در یک کلمه اطاعت از خدا و رسول و اهل بیت عصمت و طهارت، تبیین و مومنان را بدان ها تشویق می نماید.