رضایت از زندگی دانشجویان: پیش بینی بر اساس دینداری، معنا در زندگی و انعطاف پذیری شناختی

پژوهش حاضر یک مطالعه رابطه ای از نوع همبستگی بر روی دانشجویان دختر خوابگاهی (مقطع کارشناسی) دانشگاه لرستان در سال 96-1395 است. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 200 نفر و به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه های رضایت از زندگی دینر و همکاران، دینداری گلاک و استارک، معنا در زندگی استیگر و همکاران و انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال بود. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین دینداری(0001/0> P، 543/r=)، معنا در زندگی(0001/0> P، 673/r=) و انعطاف پذیری شناختی(0001/0> P، 488/r=) با رضایت از زندگی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد(0001/0> P). یافته های حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام نیز نشان داد که متغیرهای دینداری(0001/0> P، 313/β=)، معنا در زندگی(0001/0> P، 476/β=) و انعطاف پذیری شناختی(0001/0> P، 241/β=) پیش بینی کننده معنی داری برای رضایت از زندگی دانشجویان هستند. با توجه به اهمیت نقش دینداری، معنا در زندگی و انعطاف پذیری شناختی در پیش بینی رضایت از زندگی دانشجویان و در نتیجه سلامت و بهداشت روان دانشجویان، باید این سازه سلامت روانی یعنی رضایت از زندگی در برنامه ریزی های مسئولان و روان شناسان مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

رضایت از زندگی ، دینداری ، معنا در زندگی ، انعطاف پذیری شناختی ، دانشجویان