تعیین تبخیر- تعرق و ضریب گیاهی انار در مراحل مختلف رشد با استفاده ازتکنیک دورسنجی و بیلان رطوبتی (مطالعه موردی ساوه)

در گیاهان باغی تعیین تبخیر-تعرق به دلیل مشکلات موجود در اندازه­گیری مستقیم مثل نصب لایسمتر  یا ادوات دقیق و طول دوره رشد درخت، اغلب به طور غیر­مستقیم و بر اساس داده­های هواشناسی انجام می­شود. با توجه به تغییرات مکانی پارامترهای هواشناسی و بعضا توزیع نامناسب ایستگاه­های هواشناسی برآورد تبخیر-تعرق با دقت کافی امکانپذیر نمی­باشد. بنابراین استفاده از روش­هایی از جمله روش­های مبتنی بر سنجش از دور که این تغییرات را در نظر می­گیرند مطلوب­تر است. در این تحقیق نسبت به اندازه­گیری و تعیین تبخیر-تعرق درخت انار با روش­های مستقیم و غیرمستقیم برای منطقه ساوه در مراحل مختلف فنولوژیک در دو فصل زراعی 1394 و 1395 اقدام گردید. در روش مستقیم از روش اندازه­گیری اجزائ بیلان رطوبتی و در روش غیرمستقیم با کمک گرفتن از تصاویر ماهواره­ای لندست8، تبخیر-تعرق واقعی درختان با الگوریتم سبال تعیین گردید. سپس ضریب گیاهی بر اساس تبخیر- تعرق به دست آمده از دو روش و تعیین تبخیر-تعرق سطح مرجع بر مبنای داده-های هواشناسی روز دریافت تصویر، تعیین و نتایج به دست آمده مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان تبخیر-تعرق و ضریب گیاهی به دست آمده در روش دورسنجی در مراحل مختلف رشد انار تطابق مناسبی با داده­های بیلان رطوبتی داشت به طوری که ضریب همبستگی در تبخیر-تعرق برای سال اول و دوم به ترتیب 83/0 و 79/0 و در مجموع دو سال 63/0و برای ضریب گیاهی این ضریب به ترتیب 97/0 و 94/0 و در مجموع دو سال 94/0بود.

کلیدواژه ها:

الگوریتم سبال ، دورسنجی ، انار ، کارایی مصرف آب و نیاز آبی