بررسی تاثیر افزودن نانوسیلیکا بر مورفولوژی غشا پلی سولفون تولید شده به روش الکتروریسی

اهمیت آب و سلامت آن بر هیچ کس پوشیده نیست. وجود پساب های صنعتی کیفیت آب را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. به دلیل سرعت بالای اتمام منابع آبی و بازده کم روش های تصفیه آب قدیمی، نیاز به بررسی وایجاد روش های جدید تصفیه آب حس می شود. استفاده از غشا به خاطر ارزان بودن و بازدهی بالا یک روش مناسب جهت تصفیه آب آلوده می باشد. در این پژوهش، غشای کامپوزیتی پلیسولفون/نانوسیلیکا در شرایط مختلف ریسندگی ساخته شد و مورفولوژی و قطر الیاف آن بررسی گردید. مشاهده شد با افزودن مقادیر کم نانوسیلیکا به نمونه های خالص، عیوب زیادی در نمونه شکل می گیرد و هر چه میزان نانو سیلیکا بیشتر شود این عیوب کمتر می شود. همچنین مشاهده گردید با افزایش غلظت الیاف سالم تر و دارای توزیع یکنواخت تری حاصل می شود. در نمونه های سالم تهیه شده از محلول 25 درصد وزنی پلیسولفون نیز قطر الیاف از 2/023 به 0/945 میکرومتر کاهش یافت

کلیدواژه ها:

پلی سولفون ، نانوسیلیکا ، الکتروریسی ، مورفولوژی