پایش فلزات کمیاب به منظور ارزیابی سلامت اکوسیستم های مصبی و دریایی

به منظور ارزیابی سلامت اکوسیستم های مصبی و دریایی نمایه های مختلفی تا کنون مورد استفاده پژوهشگران قرار گرفته است. یکی از این نمایه ها بررسی توزیع فلزات کمیاب در محیط های آبی است. غلظت فلزات کمیاب را می توان در آب، رسوب و موجودات زنده اندازه گیری کرد. گزینه سوم ذکر شده که گزینه ترجیحی نیز می باشد، اندازه گیری غلظت فلزات کمیاب تجمع یافته در بافت های بدن موجودات زنده ای است که پایشگر زیستی نامیده می شوند. هر یک از شیوه های اندازه گیری فلزات کمیاب در آب، رسوب و پایشگرهای زیستی در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین جهت انتخاب یک موجود زنده آبزی به عنوان پایشگر زیستی، باید وجود چندین خصوصیت را در آن بررسی کرد که در این مطالعه به آنها اشاره شده است. آستانه تجمع غلظت های فلزات کمیاب در پایشگرهای زیستی، به طور بالقوه می تواند وجود آلودگی قابل توجه فلزات کمیاب در زیستگاه های ساحلی را نشان دهد و بهتر است مجموعه ای از پایشگرهای زیستی برای بررسی منابع مختلف فلزات کمیاب در یک زیستگاه آبی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

عناصر کمیاب ، دسترسی زیستی ، پایشگر زیستی ، سلامت اکوسیستم