سنجش توانایی مدیریت شرکت های تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

تحلیل پوششی داده ها (DEA) ابزار قدرتمند مدیریتی در ارزیابی عملکرد واحدهای تصمیم گیرنده است. این تکنیک برای سنجش کارایی نسبی مجموعه ای از واحد های متجانس با ورودی ها وخروجی های مشابه به کار می رود . اندازه گیری کارایی شرکت های تولیدی و استفاده از یک روش نسبتا جامع، کارآمد و موثر می تواند بیان کننده هدایت موفق یا نا موفق این شرکت ها در جهت تخصیص کارآمد منابع باشد.در این تحقیق برای ارزیابی توانایی های مدیریت با استفاده از داده های مالی از روش ریاضی تحلیل پوششی داده ها استفاده شده است. هدف از پژوهش حاضر معرفی و کاربرد تکنیک تحلیل پوششی داده ها (DEA) و مدل بی – سی - سی با ماهیت خروجی برای محاسبه امتیاز کارایی شرکت های تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بر اساس شاخص های گزارشگری مالی است، سپس اعداد محاسبه شده طبق این تکنیک با قرار دادن در یک معادله رگرسیون به عنوان معیار محاسبه امتیاز توانایی مدیریت به کار گرفته می شود. در این راستا صورت های مالی 100 شرکت تولیدی پذیرفته شده در بورس برای دوره زمانی 1389-1383مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق مبین ظرفیت بالای بکارگیری این تکنیک در محاسبه امتیاز توانایی مدیریت در مقایسه با متغیرهایی مانند بازده سهام و اندازه شرکت است که در گذشته به عنوان معیار محاسبه توانایی مدیریت به کار گرفته می شد.

کلیدواژه ها:

تحلیل پوشش داده ها ، کارایی نسبی ، توانایی مدیریت