بررسی تاثیر سازمان یادگیرنده بر رفتار نوآورانه با در نظرگرفتن تعلق کاری کارکنان به عنوان متغیر واسطه در شهرداری منطقه 8 تهران

     هدف این پژوهش پیمایشی بررسی تاثیر سازمان یادگیرنده و تعلق کاری کارکنان بر رفتار نوآورانه آن­ها در شهرداری منطقه 8 تهران است. جامعه آماری شامل مدیران شهرداری منطقه 8 تهران است که هنگام انجام تحقیق بالغ بر 71 نفر بودند و بنابراین سرشماری انجام شد. در این پژوهش از پرسشنامه ابعاد سازمان یادگیرنده (DLOQ) مارسیک و واتکینز (2003)، پرسشنامه رفتار نوآورانه کارکنان اسکات و براس (1994) و پرسشنامه تعلق کاری کارکنان شافلی (2003) استفاده شد. برای آزمون فرضیه­ها از رگرسیون دومتغیره و تحلیل مسیر استفاده شد. بر اساس نتایج، سازمان یادگیرنده به­صورت مستقیم و غیرمستقیم و به­واسطه تعلق کاری بر رفتار نوآورانه کارکنان شهرداری منطقه 8 تهران، تاثیر بالا و معناداری دارد. همچنین، سازمان یادگیرنده بر تعلق کاری کارکنان و تعلق کاری کارکنان بر رفتار نوآورانه آن­ها تاثیر مستقیم بالایی دارد.    

کلیدواژه ها:

رفتار نوآورانه ، سازمان یادگیرنده ، تعلق کاری کارکنان