پیش بینی پارامترهای انتقال جرم ترب کوهی

ترب کوهی، Armoracia rusticana ، بخاطر داشتن ترکیبی از طعم تند و سرد که ناشی از ترکیبات گوگرد، یعنیگلوکوزینولات هاست از دوران باستان به عنوان یک گیاه دارویی و ادویه ای استفاده شده است. خشک کردن یکی ازرایج ترین روشها برای حفظ مواد غذایی با کاهش محتوی رطوبتی شان است تا از فساد میکروبی و واکنش های بدترشدن مربوط به رطوبت جلوگیری کند. برای کنترل و بهینه سازی اثر متغیرهای خشک کردن، استفاده از مدل هایریاضی برای پیش بینی پدیده انتقال آب، به ویژه انتشار و مقاومت خارجی، که سازوکار اصلی حاکم بر آبگیری موادغذایی می باشند، ضروری هستند. این مقاله به بررسی تجربی و نظری پارامترهای انتقال جرم قطعات مرطوب تربکوهی می پردازد. در بخش تجربی توزیع محتوی رطوبتی برای قطعات ترب کوهی به ابعاد cm 1×1×1 در طی خشککردن در دماهای 60 ، 70 و C ° 80 و سرعت (2ms(-1 اندازه گیری شد. در بخش نظری با استفاده از مدل های تحلیلیپیشنهاد شده توسط Dincer ، Dost و Hussain را برای تعیین پارامترهای فرآیند خشک کردن (مانند ضریب خشکشدن و فاکتور لاگ) و پارامترهای انتقال رطوبت (مانند انتشار رطوبت و ضریب انتقال رطوبت) و توزیع محتوی رطوبتینمونه های ترب کوهی مورد مطالعه قرار دادیم. مقادیر محاسبه شده با داده های رطوبت تجربی در طی خشک کردنقطعات ترب کوهی در دماهای مختلف خشک کردن مقایسه کردیم. برای بررسی عملکرد مدل های تحلیلی، خطایمربع میانگین ریشه و بازده مدل به عنوان معیارهای اصلی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تطابق قابل توجهی را بینداده های تجربی و محاسبات نظری نشان داد. اعداد بیو بزرگتر از 066 / 0 نشان میدهد همانطور که فرض کردیممقاومت درونی و بیرونی به انتشار رطوبت در ترب کوهی وجود دارد. مقادیر انتشار رطوبت با افزایش دمای خشککردن افزایش می یابد. با توجه به اینکه توسعه مدلهای خشک کردن و تجزیه و تحلیل پارامترهای انتقال جرم ازاهمیت ویژه ای برای طراحی تجهیزات خشک کردن و اطمینان از محصولات با کیفیت برخوردار است، انتظار می رودداده های خشک کردن تجربی و یافته های مدل برای صنعت خشک کردن مفید باشد.

کلیدواژه ها:

خشک کردن ، پارامترهای انتقال رطوبت ، انتشار رطوبت ، مدل تحلیلی