تعیین میزان فلزات کادمیوم، سرب و روی در سبزی های خوراکی منطقه شهریار تهران

یکی از بحرانی ترین مسائل در زمینه آلودگی آب و خاک، مسئله آلودگی ناشی از آب های مورد استفاده جهت آبیاریسبزیجات خوراکی می باشد. چندین سال است که از فاضلاب های سطحی شهر تهران برای آبیاری زمین هایکشاورزی جنوب تهران استفاده می شود. در تحقیقات انجام گرفته تا بحال، مقادیر بعضی از فلزات در گیاهان بیش ازحد مجاز بوده است به طوری که مقدار برخی فلزات در گیاهان هم برای گیاه و هم برای انسان از مقادیر استانداردبیشتر بوده است. این فلزات می توانند دارای اثرات مختلف بر اندام های بدن به ویژه کلیه و کبد باشند و در آن هاتجمع یافته و درصورتیکه مقدار آن ها از حد معینی تجاوز پیدا کند، به واسطه اثرات دراز مدت عوارض ناشی از آنبه صورت بیماری های گوناگون نمایان می شود و باعث اثرات تخریب و ایجاد اختلال در عملکرد اعضاء می شود. دراین تحقیق جهت ارزیابی آلودگی ناشی از عناصر کادمیوم، سرب و روی در برخی سبزی های خوراکی آبیاری شدهتوسط آب های آلوده، غلظت این عناصر در نمونه های کشت شده در منطقه شهریار تهران بررسی شد. میزان کادمیوم،سرب و روی پس از هضم نمونه های سبزی توسط مایکروویو به وسیله دستگاه پلاسمای جفت شده القایی و جذباتمی کوره گرافیتی اندازه گیری شد. در مورد سرب و روی بیشترین آلودگی در نمونه ها به ترتیب در مرزه 25 / 2 ودر اسفناج 2880 / 0 میلی گرم بر کیلوگرم بر اساس وزن سبزی تازه تعیین شد و میزان کادمیوم نیز زیر حد قابلتشخیص توسط دستگاه بود که از مقادیر مجاز برای مصرف انسان بر اساس who ، استاندارد غذای بین المللی چین،کدکس، مجاز قوانین EC بیشتر بود. در این تحقیق اختلاف بین میانگین غلظت سرب در بین دو نمونه مرزه و ریحاندر مناطق مورد مطالعه معنی دار بوده است، غلطت سرب بین نعناع، گشنیز و شوید با مرزه و اسفناج نیز معنی داربود اما در مورد کادمیوم، بین نمونه ها اختلاف معنی داری مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

جذب اتمی ، سبزیجات خوراکی ، مایکروویو ، فلزات سنگین ، منطقه شهریار