روش های جداسازی در فرایند آب میوه ها

تغلیظ تجاری آب میوه ها معمولا توسط اواپوراتورهای چند مرحله ای تحت خلاء صورت می گیرد. در اکثر مواردترکیبات فرار از آب میوه جدا می شوند و در مرحله آخر به محصول تغلیظ شده اضافه می شوند. تبخیر توسطاواپوراتورها اصولا باعث آسیب رساندن به بسیاری از ترکیبات با ارزش می شود. برای جلوگیری از بروز چنین افتی درکیفیت فراورده نهایی لازم است از فرایندهای تغلیظ غیر حرارتی استفاده شود مثل، سیستم های تغلیظ به روش فریزکردن و همینطور فرایندهای غشایی. معمولترین روش غشایی برای این منظور فیلتراسیون غشایی می باشد. میکروفیلتراسیون و اولترافیلتراسیون به عنوان فرایندهای شفاف کننده آب میوه ها استفاده می شوند، استریل کردن آبمیوه ها را می توان بدون استفاده از حرارت و با کمک جداسازی غشائی انجام داد به این ترتیب در حین شفافسازی آب میوه به کمک غشاء میکروب ها به روش مکانیکی از آب میوه خارج می شوند. با استفاده از غشاء می توانتغلیظ آب میوه ها را در دمای اتاق یا دمایی نزدیک به دمای اتاق انجام داد. برای این منظور دو غشاء اولترافیلتراسیونو میکروفیلتراسیون مناسب هستند. در حالی که نانو فیلتراسیون و اسمز معکوس به عنوان مراحل پیش تغلیظ آبمیوه ها مورد استفاده قرار می گیرند. کنسانتره آب میوه و میوه بیشتر با استفاده از روش های مکانیکی تهیه می شوند.که این روش ها عمدتا شامل پرس کردن می باشد و مزه ، رنگ و بوی محصول تولید شده به این روش کاملا شبیهبه میوه اولیه است. همچنین ترکیب نهایی آب میوه هم شبیه به ترکیب میوه اولیه می باشد. به آب میوه ها نمیتوان افزودنی های غذایی (نگه دارنده ها، مواد عطر و طعمی) اضافه کرد. در این مقاله تکنیک های مختلفی ازجداسازی برای تهیه آب میوه های تغلیظ شده از میوه های مختلف معرفی و بررسی می شود. همچنین مزایا ومعایب هر روش هم بررسی خواهد شد. در نهایت یک روش غشایی چند مرحله ای برای تغلیظ بیشتر در مقیاسآزمایشگاهی توضیح داده می شود و برای این غشاها مدل سازی و بهینه سازی شرایط هم درنظر گرفته می شود.

کلیدواژه ها:

جداسازی ، آبمیوه ، فیلتراسیون