مصرف گیاهان دارویی در بارداری در ایران: مرور سیستماتیک

مقدمه: اغلب زنان باردار با تصور بر اینکه درمان های طبیعی اختلال آفرین نیستند و عوارضی برای مادر و جنین ندارند، اقدام به خوددرمانی با ترکیبات گیاهی می کنند. مطالعه حاضر با هدف بررسی مروری بر مصرف گیاهان دارویی در زنان باردار ایرانی انجام گرفت. روش کار: در این مطالعه، مروری جامع با استفاده از پایگاه های PubMed, Google Scholar, SID, Iranmedex از سال 1370 تا 1397 انجام گرفت و مقالات فارسی و انگلیسی زبان در ایران بررسی شدند. کلمات کلیدی انگلیسی شامل herbal medicine ، herb medicine ، pregnancy و کلمات کلیدی فارسی شامل گیاهان دارویی، داروهای گیاهی، بارداری و حاملگی بود. یافته ها: شایع ترین علل استفاده از ترکیبات گیاهی در بارداری شامل کنترل تهوع-استفراغ، سوزش سردل، تشدید و تحریک درد زایمان، تحریک سقط، پیشگیری از زردی نوزادی و عوامل غیرمرتبط مانند سرماخوردگی، کاهش استرس، اضطراب و رفع سردرد بود. شایع ترین گیاهان مورد استفاده زنجبیل، نعنا، روغن کرچک، خاکشیر، کاسنی، بیدمشک، گل گاوزبان، چای سبز و آویشن بود. شایع ترین دلیل استفاده از گیاهان، عوارض کمتر بود. منبع اصلی کسب اطلاعات در مورد داروهای گیاهی اعضای خانواده و خویشاوندان بود. از جمله عوارض اشاره شده در بارداری، تراتوژن بودن، هپاتو مگالی و زردی نوزاد، افزایش پارگی زودرس پرده های جنینی، سقط، دفع مکونیوم، تداخل با داروهای مصرفی و بیهوشی و افزایش احتمال سزارین بود. نتیجه گیری: مصرف بالای گیاهان دارویی و نگرش مثبت زنان باردار و اطرافیانشان، ضرورت ارائه آموزش به پزشکان عمومی،ماما و متخصصین زنان جهت دادن مشاوره ی مفید به مراجعین را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

گیاهان دارویی ، بارداری ، مرور سیستماتیک