منشا استرس در بیماران تحت پیوند سلول های بنیادی و مداخلات پرستاری

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 374

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRMMED22_488

تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1398

چکیده مقاله:

سابقه و هدف : براساس تحقیقات، بیماران تحت پیوند سلول های بنیادی مغزاستخوان دارای سطح متوسط تا شدید از استرس و اضطراب هستند و طی پیوند با طیفی از مشکلات جسمی و روحی مواجه اند. هدف این مقاله شناسایی عوامل استرس زا و اقداماتی است که پرستاران می توانند برای کاهش اضطراب بیماران تحت پیوند انجام دهند. روش جست و جو: تحقیق با استفاده از مقالات معتبر و مرتبط و کلیدواژه های: استرس و علت آن در پیوند سلول های بنیادی، کنترل استرس بیماران تحت پیوند مغز استخوان در سایت Google و پایگاه های الکترونیکی علمی معتبر مانند SID, ISI ,scholar انجام شد. یافته ها: یافته های این مقاله در دو موضوع: 1.منشا استرس و 2 .مداخلات پرستاری موثر طبقه بندی می شود. منشا استرس شامل: 1 . اطلاعات ناکافی و نادرست بیماران در مورد پیوند 2.شدت بیماری 3 .ترس از عوارض، درد و خطرات بعد از پیوند 4.مدت طولانی بستری و 5 .ترس از تنهایی در اتاق ایزوله می باشد. و اقدامات پرستاری لازم در این زمینه شامل: 1 . ارائه اطلاعات صحیح به بیماران تحت پیوند برای کاهش نگرانی های قبل از عمل 2 . استفاده از تکنیک های ارتباطی موثر برای رفع حس تنهایی و 3 . تعدیل و کنترل تنش های ناشی از ترس می باشد. نتیجه گیری: از آنجا که پیوند موفق در کسی قابل انجام است که شرایط روحی خوبی داشته باشد، اولین قدم در مراقبت شناخت منشا استرس و روش های کنترل آن می باشد؛ سپس پرستاران باید مهارت های لازم برای مراقبت از این بیماران را کسب کنند تا در نهایت شرایط را برای پیوندی موفق مهیا سازند.

کلیدواژه ها:

استرس ، پیوند سلول های بنیادی ، پرستاری

نویسندگان

ملیکا رزاز زاده

دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری مامایی، واحدعلوم پزشکی شهید بهشتی، تهران

فاطمه استبصاری

استاد راهنما، دکترای آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، استادیار گروه پرستاری بهداشت جامعه، دانشکده پرستاری و مامایی، واحد علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران

سروش ویسی

دانشجوی کارشناسی پرستاری، عضو کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، واحد علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران