درمان اختلالات اوتیستیک با سلولهای بنیادی مزانشیمی
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,238
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SRMMED22_390
تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1398
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: بیماری اوتیسم شایع ترین بیماری در سندرم های اوتیستیک ( ASD ) می باشد.از نظر پاتوفیزیولوژی و مکانیسم های پاتوژنز علت مشخصی ندارد و تاکنون درمان قطعی برای آن ارائه نشده است. از جمله اختلالات این بیماری می توان: نقص در عملکردهای اجتماعی، ارتباطی (کلامی، غیرکلامی)، مهارت های حرکتی و نقص در SI را نام برد. مطالعات اپی ژنیک، نورولوژیکی و محیطی در مورد ASD نشان می دهد که درمان با سلول های بنیادی می تواند درمانی قوی برای سندرم های اوتیستیک باشد و عصر جدیدی در مدیریت اوتیسم باز کند. ویژگی های منحصر بفرد سلول های بنیادی مزانشیمی (MSC) توجه محققین را در روند درمان با سلول های بنیادی جلب کرده است. روش کار : در این مطالعه مروری جستجو براساس کلیدواژه های فارسی و کلید واژه های انگلیسی، در پایگاه های اطلاعاتی : ScienceDirect , Google Scholar ,PubMed ,Ot seeker و Sid و بدون محدودیت زمانی انجام گرفت. یافته ها : طبق 10 مقاله مورد بررسی توسط محقق مشخص گردید که MSC از بافت های مختلف مانند: چربی، کبد، تاندون، غشای سینویال، دندان و... قابل جداسازی می باشند؛ این سلولها پایداری ژنتیکی، نوتیپ پایدار، تقسیم سریع و قابل کنترل دارند، در نهایت با توجه به بافت های اطراف خود تخریب می شوند و نگرانی ابتلا به سرطان را ایجاد نمی کنند؛ توانایی مهاجرت به سایت هایآسیب دیده ی سلولی و شرکت در روند ترمیم و بازسازی را دارند. علاوه بر آن باتوجه به اینکه تعداد سلول های purkinje مخچه در این بیماران کم بوده و به مرور از بین می روند – که این روند باعث سازمان دهی ضعیف مغز و کاهش ایمنی سلول های غیرمغزی می گردد MSC پیوند شده قادر به ترویج پلاستیسیته ی سیناپسی در بازسازی عملکردی و نجات سلول های purkinje مخچه هستند . نتایج: توانایی خود تجدیدی، ظرفیت ایجاد سلول های بنیادی مشابه و سلول های پیکری متمایز از مهمترین علل کاربرد MSC در درمان اوتیسم می باشد. فعالیت MSC سبب بهبود ارتباطات و عملکرد مغز و ارتقاء سیستم ایمنی بدن می گردد .
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فریده امیراحمدی
دانشجوی کارشناسی کار درمانی، گروه آموزشی کار درمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران