بررسی سطح سواد سلامت دهان و دندان در بزرگسالان شهر ساری

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 562

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRMMED22_322

تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1398

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: سواد سلامت دهان مجموعه ای از مهارت های شناختی و اجتماعی است که تعیین کننده ی درجه ی توانایی افراد برای کسب، پردازش و درک اطلاعات سلامت دهان و تصمیمگیری مناسب در زمینه حفظ سلامت دهان است. سواد سلامت پایین باعث نتایج سلامت نامطلوب از جمله بهداشت ضعیف، وضعیت سلامت عمومی و روانی ضعیف و بطور کلی کاهش کیفیت زندگی می شود و همچنین موجب می شود که افراد از خدمات پیشگیرانه، درمانی یا اطلاعاتی که سازمان های بهداشتی در اختیار جامعه قرار می دهند استفاده ی لازم را نبرند و معمولا در بالاترین خطر برای بیماری ها و مشکلات دهان و دندان هستند. باتوجه به اهمیت این موضوع در برنامه ریزی برای ارتقاء سلامت دهان جامعه و ناکافی بودن مطالعات انجام شده، این مطالعه با هدف بررسی سواد سلامت دهان شهروندان شهر ساری انجام گردید. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی-مقطعی بر روی 855 نفر از شهروندان بزرگ سال 18 تا 65 سال شهر ساری در سال 96 و 97 با نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه استاندارد (Oral Health Literacy Adults Questionnaire) جمع آوری گردید که شامل 17 سوال سواد سلامت دهان در چهار بخش درک مطلب، درک اعداد، گوش دادن و تصمیمگیری؛ سه سوال در مورد رفتارهای سلامت دهان ( دفعات مسواک زدن، استفاده از خمیر دندان و مصرف میان وعده های قندی) و سولاتی در مورد خودارزیابی وضعیت سلامت دهان، سن، جنس و تحصیلات افراد بود. شهروندان به سه گروه دارای سواد سلامت دهان ناکافی ( 9 - 0 )، مرزی ( 11 - 10 ) و کافی ( 17 - 12 ) تقسیم شدند. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار ver.20 SPSS انجام شد. یافته ها:/ 43 درصد از شهروندان شهر ساری دارای سواد سلامت دهان کافی و 6 / 39 درصد دارای سواد ناکافی بودند. میانگیننمره سواد سلامت دهان افراد 4 / 3 ± 02 / 10 از 17 نمره بود. افراد دارای تحصیلات بالاتر، افراد شاغل و افراد با تعداد خانوار کمتر، دارای سواد سلامت دهان بیشتر بودند. همچنین افرادی که رفتارهای سلامت دهان مطلوب تری گزارش کردند، سواد سلامت دهان بالاتری نسبت به سایرین داشتند. همچنین افرادی که وضعیت سلامت دهان خود را ضعیف ارزیابی کردند در مقایسه با دو گروه دیگر سواد سلامت دهان پایین تری داشتند.نتیجه گیری: سواد سلامت دهان شهروندان ساری در این مطالعه مرزی بود. باتوجه به پایین بودن نسبی میزان سواد سلامت دهان افراد حاضر در مطالعه، انجام برنامه ریزی هایی جهت ارتقاء سواد سلامت دهان گروه های مختلف جامعه با بهره گیری از روش های مختلف آموزشی ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

دندانپزشکی ، آگاهی ، سواد سلامت دهان ، سلامت دهان و دندان

نویسندگان

آناهیتا قربانی

استادیار، گروه بیماری های دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

سارا سیفی

دانشجوی دندانپزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران