بررسی رابطه فرسودگی شغلی و عوامل مرتبط با آن در پرستاران بیمارستان نمازی شیراز در سال 1397

سابقه و هدف: فرسودگی شغلی خستگی فیزیکی هیجانی و روانی ، به دنبال قرار گرفتن طولانی مدت در موقعیت کار سخت می باشد . به عبارت دیگر حالتی است که در آن قدرت و توانایی افراد کم و رغبت و تمایل آن ها برای انجام کار و فعالیت کاهش می یابد. افزایش خواسته های محیطی و کاهش توانایی های فرد برای پاسخ به آن ها موجب تشدید فشارهای روانی و فرسودگی شغلی می گردد. فرسودگی شغلی امروزه یکی از مشکلات شایع در مشاغل مختلف مخصوصا حرفه پرستاری مورد شناسایی قرار گرفته است. لذا این مطالعه با هدف بررسی ارتباط فرسودگی شغلی و برخی عوامل مرتبط با آن در پرستاران بیمارستان نمازی شیراز انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه یک پژوهش توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی است. حجم نمونه معادل 96 نفر شامل 50 زن و 48 مرد محاسبه گردید. ابزار مورد استفاده که پرسسنامه ی دموگرافیک و پرسشنامه ی فرسودگی شغلی بود بین این افراد پخش شد. داده ها جمع آوری و پس از وارد کردن در نرم افزار Spss.16 مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته ها : متوسط ساعت کار بالا P=0.02 و رضایت رضایت شغلی پایین p=0.38 دو متغیر بودند که با بروز فرسودگی شغلی ارتباط معناداری داشتند. هم چنین ارتباط معناداری بین سن، جنسیت ، وضعیت تاهل و داشتن شغل دیگر غیر از کار درمانی بدست نیامد. نتیجه گیری: میزان بالای فرسودگی شغلی بیانگر لزوم توجه بیشتر به عوامل و محرک های فرسودگی شغلی و از بین بردن آن می باشد. با توجه به اهمیت این موضوع باید مطالعات گسترده تری صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، پرستاران ، رضایت شغلی ، بیمارستان نمازی ، فشار روانی