ارزیابی آلودگی قارچی هوای اتاق های عمل و بخش های بیمارستان منتصریه شهر مشهد در سال 1396

سابقه و هدف: محیط های بیمارستانی انواع مختلفی از میکروارگانیسم ها دارند. انتشار قارچ های هوائی در بیمارستان ها عامل خطر سلامتی عفونت های بیمارستانی در بیماران بستری است. هدف از این مطالعه بررسی انواع و غلظت آلودگی قارچی در بخش های بیمارستان و اتاق های عمل جراحی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه، 96 نمونه از نمونه های داخل سالم از بخش های همودیالیز زنان و مردان، پیوند کلیه، پیوند کبد، ICU و سه اتاق عمل بیمارستان پیوند عضو در شهر مشهد جمع آوری شد. نمونه برداری براساس دستورالعمل استاندارد NIOSH و روش آندرسون با سرعت جریان 12 لیتر در هر 2 دقیقه و غلظت آلودگی قارچی در مدت CFU / M 3 تعیین شد. شناسایی عوامل قارچی توسط متدهای ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک بود. یافته ها: بیشترین میزان آلودگی هوای قارچی در بخش ها و اتاق های عمل جراحی به ترتیب مربوط به جنس آسپرژیلوس ( 29 / 98% ) و پنیسلیوم ( 25 %). آلودگی قارچی در ICU ، دیالیز مردان و زنان، پیوند کلیه و پیوند کبد 3.8 ،٪ 3.58٪ ، 3.33٪ ، 7.16٪ و 33.3 ٪ بود. نتیجه گیری: در این مطالعه آلودگی قارچی بخش ها و اتاق عمل نسبتا پایین بود. با این حال، با توجه به حساسیت با گیرندگان پیوند و بیماران مبتلا به ایمنی به عفونت های قارچی بیمارستان، بررسی دوره ای بیمارستان ها ضروری است.

کلیدواژه ها:

بیوآئروسول ، آلودگی قارچی ، بیمارستان ، پیوند عضو