سواد تغذیه ای بزرگسالان و عوامل مرتبط با آن: یک مطالعه مقطعی در استان کهگیلویه و بویراحمد

سابقه و هدف: سواد تغذیه مهارت افراد برای دریافت، درک و به کارگیری اطلاعات تغذیه ای جهت تصمیم گیری مناسب در مورد رفتارهای تغذیه ای است. هدف مطالعه حاضر تعیین وضعیت سواد تغذیه ای افراد 15 سال و بالاتر استان کهگیلویه و بویراحمد بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی بود که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای وضعیت سواد تغذیه ای 4000 نفر را مورد بررسی قرار داد. برای جمع آوری داده ها از ابزار سنجش سواد تغذیه ای بومی شده برای جامعه ایرانی استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های کای دو، تی، آنالیز واریانس یک طرفه و آنالیز رگرسیونی انجام شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار امتیاز سواد تغذیه ای در نمونه های انتخابی 42 / 6 ± 61 / 21 بود. در نمونه انتخابی، 4 / 8 درصد افراد سواد تغذیه ای ناکافی، 4 / 37 % افراد سواد تغذیه ای کافی و 2 / 54 % آنان سواد تغذیه ای متوسط داشتند. مهارت تشخیص گروه های غذایی، اطلاعات عمومی تغذیه و مهارت درک مطلب پیشگویی کننده های قوی تری برای سواد تغذیه بودند. نتیجه گیری: بیشتر افراد مورد مطالعه در گروه با سواد تغذیه ای متوسط قرار داشتند. بنابراین در صورتی که مداخله ارتقای سواد تغذیه ای به شکن مناسبی طراحی و اجرا شود می تواند باعث افزایش درصد افراد با سواد تغذیه ای کافی گردد. در مداخله پیشنهادی برای ارتقای سواد تغذیه ای ضروری است که به سه بعد مهارت تشخیص گروه های غذایی، اطلاعات عمومی تغذیه و مهارت درک مطلب بیشتر توجه شود.

کلیدواژه ها:

سواد سلامت ، سواد تغذیه ای ، بزرگسالان