بررسی عامل استرس در بیماران سرطانی

سابقه و هدف: بیماری سرطان به عنوان برجسته ترین بیماری ها در قرن حاضر است و بعد از بیماری قلب و عروق، دومین عامل مرگ و میر در دنیا شناخته می شود. بنابر اطلاعات داده شده، وجود سرطان و درمان هایی نظیر شیمی درمانی و رادیوتراپی، منجر به آشفتگی های روانشناختی و رفتاری در بیماران مبتلا به سرطان می شود. مواد و روش ها: به منظور دست یابی به اهداف پژوهش کلمات کلیدی و معادل انگلیسی آن ها در پایگاه های PubMed,SID, Google scholar, Scopus, Magiaran جستجو شد. یافته ها: بیش از 70 درصد از بیماران مبتلا به سرطان، زمان تشخیص و درمان بیماری را پر استرس زاترین دوره درمان می دانند. از مهم ترین داین ایجاد این استرس فقدان اطلاعات کافی درباره طول و کیفیت دوره درمان، بروز اختلالات جسمی، عوارض ناشی از بیماری و غیره می باشد. نتیجه گیری: ایجاد راهبرد های مقابله با استرس و پیشگیری از آن باعث ارتقا کیفیت زندگی و روند درمان مناسب می شود. از آنجایی که میزان سازگاری با این بیماری می تواند بر شدت و ضعف علائم تاثیرگذار باشد، استفاده از مداخلات درمانی برای بهبود بیماری موثر خواهد بود. از بین مداخلات شناختی- رفتاری، آموزش ایمن سازی در برابر استرس، یکی از روش هایی است که در کاهش استرس و اضطراب ناشی از سرطان و درمان آن اهمیت زیادی دارد.