مطالعه ساختار و تغییرات انرژی داروی بروپیریمین در فاز محلول

سابقه وهدف: بروپیریمین یک داروی ضد سرطان است که در درمان سرطان سینه، سرطان معده، سرطان مری و سرطان روده بزرگ به کار می رود. مقاله های متعددی در مورد بررسی های بیولوژیکی روی این دارو به چاپ رسیده، اما تاکنون پژوهشگران از جنبه محاسباتی آن را مورد بررسی قرار نداده اند. لزوم بررسی ساختاری بروپیریمین با روش های مکانیک کوانتومی مانند نظریه تابعی چگالی سبب شد که این دارو برای انجام این پروژه انتخاب شود. مواد و روش ها: به منظور بررسی ساختار و تغییرات انرژی در داروی بروپیریمین در از محلول، ساختمان هندسی دارو توسط نرم افزار گوسین، با روش های PBE1PBE DFT روش TD-DFT (PBE1PBE-TD) به همراه مجموعه ی 6-311++G (2d,2p) پایه ی بهینه سازی شده است. اثر محلول با استفاده از مدل پیوستار قطبش پذیر (PCM) محاسبه می شود ساختار نخستین داروی بروپیریمین در شکل ذیل نشان داده شده است. پارامترهای محاسبه شده در محلول آب و اتانول بررسی شده است. یافته ها: پارامترهای انرژی نسبی، ممان دو قطبی محاسبه شده در فازهای محلول برای از اتانول و آب در حالت پایه به ترتیب 0/29- و 0/30- الکترون ولت محاسبه شده است. مقدار تغییرات انرژی برای داروی بروپیریمین در حالت برانگیخته به ترتیب 0/34- و 0/36- الکترون ولت است. نتیجه گیری: این نتایج نشان می دهد که پایداری دارو در حالت های پایه و برانگیخته با قطبیت حلال افزایش می یابد چون تغییرات انرژی برای دارو در هر دو حالت های پایه و برانگیخته در حلال آب بزرگتر از سایرین است و به همین دلیل همچنین، میزان پایداری دارو در آب بزرگتر از سایر فازها است.