ساخت ایمپلنت بافت نرم ( تیشو اکسپندر Poly(AAm-co-HEMA) با قابلیت دارو رسانی نانو کپسولی و رهایش کنترل شده دارو

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 581

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRMMED22_012

تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1398

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: متسع کردن بافت نرم ( sue ExpansionTis ) روشی است که توسط جراحان پلاستیکی و ترمیمی استفاده می شود تا بدن بتواند بافت های خود را رشد دهد. هیدروژل ها شبکه های پلیمری سه بعدی با اتصالات عرضی با توان جذب زیاد سیالات زیستی و به دلیل شباهت با بافت های زنده از آنها به عنوان متسع کننده بافت استفاده می شود. هدف مطالعه، ساخت نسل جدیدی از این سری ایمپلنت ها با ساختار هیدروژل (acrylamide-co-hydroxyethyl methacrylate)poly که عوارض جانبی بسیار کمتری داشته باشد. مواد و روش ها: سنتزهیدروژل ها با پلیمریزاسیون زنجیره ای رادیکال آزاد انجام گرفت. آکریل آمید و هیدروکسی اتیل متاکریالت به عنوان مونومر استفاده شد. متیلن بیس آکریل آمید، آمونیوم پرسولفات و تترا متیلن دی آمین به عنوان آغازگر استفاده شد. هیدروژل ها در یک غلاف سیلیکونی قرار داده و منفذغلاف با ماتریکسی از جنس نانو الیاف PCL که با داروی آموکسی سیلین بارگذاری شده بسته شده. PCL(w/v)11% با AMX ؛ 1، 2 و 3% (w/w) در حلال هگزارفلورو پروپانول حل شد. لکتروریسی به مدت 40 و 80 دقیقه انجام شد. بررسی قابلیت جذب مایع از هیدروژل هایی با ابعاد ( 2 میلیمتر × 10 میلیمتر) استفاده شد. تست هیدروژل ها و بررسی رهایش کنترل شده دارو در آزمایشگاه در دمای C37° درجه سانتیگراد و 70rpm انجام شد. مورفولوژی هیدروژل ها و نانوفیبرها با SEM تعیین شد. تست های FTIR و GAT هیدروژل ها و تست های ضد باکتری نانوفیبرهای AMX-PCL شد. یافته ها: حجم هیدروژل های ( AHEM-co-Poly)AAm پس ازجذب مایع در مدت 60 روز % 596 افزایش یافت. سرعت تورم هیدروژل ها با استفاده از غلاف سیلیکونی و ماتریکسی از جنس نانو الیاف AMX-PCL ( ابعاد mm5mmx5 ، ضخامت 100-90mμ) در طی ده روز اول به صورت کنترل شده کاهش یافت. هم زمان با آن انتشار AMX به روش کنترل شده ادامه یافت. از نانوالیاف (min80AMX / -PCL) حدود μg AMX/mg 55 در 2 ساعت اول آزاد شد. پس از تخریب ماتریکس AMX-PCL حجم هیدروژل ها سریع تر از ده روز اول افزایش یافت و 184 ٪ تعیین شد. نانو ماتریکس های PCL-AMX با انتشار AMX توانست رشد باکتری را مهار و تمامی تست ها با موفقیت انجام شد. با تکنولوژی نانو برای اولین بار قابلیت انتی باکتریایی همزمان با رهایش کنترل شده دارو در این ایمپلنت ها میسر شد. نتیجه گیری: بررسی ها نشان داد متسع کننده بافت نرم (AAm-co-HEMA)Poly با قابلیت دارورسانی نانوکپسولی با رهایش کنترل شده جایگزین مناسبی برای یمپلنت های قدیمی تر می باشد.

کلیدواژه ها:

متسع کننده بافت نرم ، هیدروژل ، رهایش کنترل شده دارو

نویسندگان

سحر شهیر داورپناه

Department of Bioengineering and Chemical Engineering, Hacettepe University, Turkey