تاثیر سلول های بنیادی مزانشیمال مشتق از مغز استخوان بر نتایج مورفولوژی مثانه در رت های ویستار ماده دچار آسیب نخاعی
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 549
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SRMMED22_006
تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1398
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: عملکرد طبیعی پر شدن و تخلیه د ستگاه ادراری تحتانی به یک محور عصبی سالم و دست نخورده بستگی دارد. آسیب نخاعی باعث اختلال در این مکانیزم شده و سبب اختلال در عملکرد دستگاه ادراری تحتانی می شود. عواقب مثانه نوروژنیک شامل نارسایی کلیه به علت فشار بالای مثانه، عفونت های مجاری اداری و بی اختیاری ادرار است درمان های اورولوژی مانند ماتترایزاسیون متناوب، داروهای آنتی کولینرژیک و سیستوپلاستی تقویت کننده معمولا برای مثانه های نوروپاتیک ناشی از آسیب نخاعی تسکینی بوده و درمان قطعی برای این اختلال وجود ندارد. در سال های اخیر، استفاده از سلول های بنیادی و بویژه سلول های مزانشیمال، توجه بیشتری را بخود جلب کرده است. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر سلول های بنیادی مزانشیمال مشتق از مغز استخوان بر نتایج مورفولوژی مثانه در رت های ویستار ماده دچار آسیب نخاعی می باشد. مواد و روش ها : در مطالعه حاضر 40 رت ویستار ماده به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند: گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. در گروه شم رت ها تحت لامینکتومی در سطح مهره های توراسیک 9 - 10 قرار گرفته و هیچ آسیبی به نخاع وارد نشد. در گروه آسیب نخاعی کامل بعد از انجام لامینکتومی در سطح مهره های ذکر شده، آسیب با استفاده از تیغ جراحی و بصورت قطع کامل نخاع صورت گرفت. رت های این گروه 4 هفته بعد از ایجاد آسیب، تزریق نرمال سالین در 6 ناحیه از مثانه را دریافت و بعنوان گروه کنترل منفی در نظر گرفته شدند. در گروه مداخله اصلی، 4 هفته بعد از ایجاد آسیب، تزریق سلول های بنیادی مزانشیمال به تعداد 1 × 106 سلول در 6 ناحیه از دیواره مثانه انجام شد. 4 هفته بعد از تزریق سلو هیای بنیادی، مثانه رت های همه گروه ها از نظر تغییرات بافت شناسی با استفاده از رنگ آمیزی تری کروم ماسون مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها : فیبروز دیواره مثانه به سه گرید تهسیم گردید: گرید 0 (بدون فیبروز= یا بدون هیچگونه هیپرتروفی عضلانی)، گرید 1 (فیبروز خفیف= بدون هیچگونه هیپرتروفی عضلانی و فقط بافت فیبروتیک بین لایه اپیتلیوم و لامینا پروپریا) و گرید 2 ( فیبروز شدید=هیپرتروفی عضلانی و بافت فیبروز بین اپیتلیوم و لامینا پروپریا و ماسکولاریس پروپریا). بررسی بافت شناسی مثانه در 9 نمونه بافتی گروه کنترل گرید 0 و یک مورد گرید 1 گزارش گردید. در گروه شم، 6 لام مورد بررسی گرید 0 و 2 لام گرید 1 ، در گروه کنترل متفی، 2 لام مورد بررسی گرید 0 ، 4 لام گرید 1 و 4 لام گرید 2 و در گروه درمان با سلول های بنیادی، 1 لام گرید 0 و 5 لام مورد بررسی گرید 1 گزارش شدند. نتیجه گیری : این مطالعه نشان می دهد درمان با سلول های بنیادی مزانشیمال در رت های دچار مثانه نرورژنیک ناشی از آسیب نخاعی از شدت هیپرتروفی عضلانی و فیبروز بافتی پیشگیری می کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هانیه صالحی پور مهر
مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علو م پزشکی تبریز، تبریز، ایران
سکینه حاج ابراهیمی
مرکز تحقیقات پزشکی مبتنی بر شواهد ایران، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
نسرین ابوالحسن پور
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، دپارتمان بیولوژی، تهران، ایران
لیلا روشنگر
مرکز تحقیقات سلولهای بنیادی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران