بررسی رفتار جذب بازدارنده مرکاپتوپریدین بر روی سطح فلز جوش و فلز پایه ی فولاد ساده کربنی در محیط اسید سولفوریک

این پژوهش به بررسی رفتار جذب بازدارنده ی آلی مرکاپتوپریدین بر روی سطح فولاد جوشکاری شده با الکترود E6013 در محیط نیم مولار اسید سولفوریک می پردازد. ریزساختار فلز جوش و پایه هر دو شامل فاز فریت و پرلیت است. آنالیز ریزساختار آنها نشان داد فلز جوش ریزدانه تر نسبت به فلز پایه است و درصد فاز پرلیت در آن بیشتر است. بر اساس نتایج اندازه گیری سرعت خوردگی به روش پلاریزاسیون پتانسیودینامیک، سرعت خوردگی فلز جوش در محیط اسید سولفوریک بدون حضور بازدارنده بیشتر است. در حالیکه در محلول اسیدی محتوی 100 ppm بازدارنده، سرعت خوردگی فلز جوش کمتر از فلز پایه است. به دلیل اینکه فاز پرلیت مکان کاتدی برای جذب یون هیدروژن محسوب می شود، در غیاب بازدارنده منجر به افزایش سرعت خوردگی و در حضور بازدارنده باعث جذب بیشتر بازدارنده و در نتیجه کاهش بیشتر سرعت خوردگی نسبت به فلز پایه میگردد.

کلیدواژه ها:

خوردگی جوش ، جذب بازدارنده ی آلی ، فولاد کربنی ، پلاریزاسیون پتانسیودینامیک