ارتباط بین شاخص های آسایش حرارتی و مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی

استنشاق هوای سرد باعث بروز بیماری و در پاره ای موارد منجر به مرگ می شود. در این پژوهش، ارتباط بین انواع شاخص های سوزباد و مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی(سکته قلبی، آنژین صدری و التهاب پرده پیراشامه) بررسی شده است. از آمار مرگ و میرهای بیماری های قلبی (1386-1390) و داده های درجه حرارت و سرعت باد استفاده گردید. شاخص های سوزباد (استدمن، پاسیل و سایپل، گرمای هدررفت سایپل و پاسیل، شاخص اصلاح شده سازمان هواشناسی آمریکا) و شاخص بیکر محاسبه و سپس با استفاده از مدل همبستگی پیرسون میزان ارتباط آنها با مرگ و میر بررسی و مقایسه شد. از توابع خود همبستگی نیز جهت بررسی تاخیرهای زمانی و از آزمون آنالیز واریانس جهت مقایسه میانگین ها استفاده گردید. برای بررسی میزان وقوع مرگ و میر در بین زنان و مردان از آزمون استقلال کای دو استفاده شده است. مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی با شاخص های سوزباد به غیر از شاخص های بیکر و گرمای هدررفت سایپل و پاسیل دارای همبستگی مثبت در ماههای دی و بهمن است. بیشترین مرگ و میر در گروه سنی (67-77، 78-88) و در بین زنان مشاهده می شود. در زمان تاخیر 1 تا 5 روزه، بیشترین همبستگی را با درجه حرارت حداقل و شاخص های سوزباد دارد. به طور کلی با کاهش درجه حرارت، مرگ و میر در ماه های دی و بهمن افزایش یافته است. از این ارتباط، می توان در برنامه ریزی برای کاهش مرگ و میر بیماران و افراد آسیب پذیر، بهره گرفت.

کلیدواژه ها:

بیماری های قلبی ، خود همبستگی ، سوزباد ، شاخص بیوکلیماتیک ، مرگ و میر