تاثیر سطوح مختلف و شکل فیزیکی دانه ذرت و گندم جیره آغازین، بر رشد گوساله های شیری

این مطالعه با هدف استفاده از سطوح مختلف وشکل فیزیکی دانه ذرت و گندم درجیره آغازین و بررسی تاثیر آن برعملکرد، برخی متابولیت های خونی و قابلیت هضم مواد درگوساله های شیرخوار هلشتاین انجام پذیرفت. تعداد 48 راس گوساله نر و ماده در قالب یک طرح آماری کاملا تصادفی به چهار گروه 12 راسی تقسیم شدند. جیره آزمایشی شامل گروه کنترل (ذرت آسیاب شده)، نسبت 50:50 دانه های کامل ذرت و گندم، نسبت 50 : 50 دانه های آسیاب شده ذرت و گندم و دانه کامل ذرت بود. نتایج نشان داد که مصرف خوراک و افزایش وزن گوساله ها در کل دوره با جیره حاوی دانه کامل گندم و ذرت بیشترین مقدار و با جیره حاوی دانه ذرت آسیاب شده کمترین مقدار را داشت (01/0 > P). ضریب تبدیل خوراک بین گروه های آزمایشی در دوره های مختلف مورد بررسی تفاوت معنی داری نداشت. در زمان شیرگیری پایین ترین غلظت گلوکز و بالاترین غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات سرم مربوط به گروه با جیره حاوی مخلوط دانه های کامل ذرت و گندم بود و در تمامی دوره های اندازه گیری این گروه pH شکمبه بالاتری نسبت به سایر گروه های آزمایشی داشت (01/0 > P). قابلیت هضم الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و نشاسته در جیره های حاوی مخلوط ذرت و گندم به طور معنی داری (01/0 > P) بالاتر از قابلیت هضم آن ها در جیره های حاوی ذرت بود. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از مخلوط دانه کامل ذرت و گندم در جیره آغازین گوساله ها می تواند جایگزین مناسبی برای روش سنتی آسیاب نرم ذرت تحت شرایط پرورشی کشور باشد.

کلیدواژه ها:

شکل فیزیکی ، جیره آغازین ، گوساله شیرخوار ، عملکرد ، قابلیت هضم