نقش اجرای موسیقی خیابانی بر ارتقای سرزندگی فضاهای شهری (نمونه موردی: میدان ونک تهران)

یکی از مسائل فضاهای شهری امروزی، کاهش سرزندگی ناشی از عدم توجه به هنر شهری و خلق فضای شهری سرزنده است. یکی از راه های به کارگیری هنر شهری، اجرای موسیقی خیابانی است. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی موسیقی خیابانی در محله ونک - منطقه 3 شهرداری تهران و چگونگی بهره گیری از معیارهای موسیقی خیابانی در ارتقای کیفیت سرزندگی فضاهای شهری است. پرسش اصلی، نقش موسیقی خیابانی در ارتقای سرزندگی فضای شهری چیست این مطالعه توصیفی- تحلیلی با استناد بر داده های کتابخانهای، آماری، پیمایش میدانی، نقشه های تحلیلی و پرسشنامه از اهالی و عابران محدوده به دست آمده است. در این راستا با استفاده از روش کوکران، با لحاظ جمعیت 21984 نفر ساکن در محدوده به عنوان جامعه آماری، حجم نمونه تعداد 300 نفر تعیین شد. سنجش روایی از آزمون آلفای کرونباخ، بهمنظور تحلیل داده ها از نرم افزار spss و روش SWOT استفادهشده است. به نظر میرسد. میان موسیقی خیابانی و سرزندگی فضای شهری رابطه ای دوسویه وجود دارد. یافته ها نشان میدهد پاسخ دهندگان به طور متوسط 47/3 درصد میزان رضایت از سرزندگی فضای شهری محدوده ی میدان ونک داشتهاند. استراتژی منتخب راهبردهای ارائه شده رقابتی است با تمرکز بیشتر بر نقاط بیرونی و درونی که عبارتاند از پتانسیلهای داخل میدان ونک و افزایش تمایل بخش خصوصی به سرمایه گذاری در جهت ارتقای سرزندگی محدوده و ارائه خدمات پشتیبانی به منظور اجرای موسیقی خیابانی.

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، سرزندگی ، موسیقی خیابانی ، روش سوآت ، ونک.