معماری بیوفیلیک، اهداف و تاثیر آن در طراحی فضاهای درمانی و کاهش مدت درمان

فضای معماری به عنوان بستری مهم برای فعالیت های انسانی، تاثیرات عمیقی بر سلامت روان می گذارد. استرس به عنوان یکی از عوامل مهم بازدارنده مقابله بیمار در برابر بیماری تلقی می شود. همچنین این عامل بر کارکنان محیط درمانی و مراجعه کنندگان نیز تاثیر می گذارد. بدیهی است که فضای درمانی، جزو فضاهای تنش زا به حساب می آیند. یکی از روش های طراحی محیط درمانی که در برخی پژوهش ها به آن پرداخته شده است و نتایج حاصل رضایت بخش بوده، که به اختصار در این پژوهش نیز به آن اشاره شده است، طراحی بر اساس الگوی بیوفیلیک است. معماری بیوفیلیک اشاره به گرایش افراد نسبت به تمام موجودات زنده و زندگی بخش و ویژگی های آن ها دارد. نوع ارتباط با محیط می تواند شامل بو، صدا، باد، نور، آب، پوشش گیاهی و ... باشد. نتایج حاصل از پژوهش ها نشان می دهد این عوامل بر ایجاد سلامت افراد تاثیر مثبت بسیار زیادی دارد و کاهش طول درمان را به همراه خواهد داشت. روش تحقیق در این پژوهش روش بررسی اسناد است و به منظور گرداوری اطلاعات در رابطه با طراحی بیوفیلیک، از روش کتابخانه ای و بررسی پیشینه تحقیق استفاده شده است و سپس دو نمونه از طراحی های بیوفیلیک مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

معماری بیوفیلیک ، فضای درمانی ، مدت درمان ، استرس