پیشگویی استفاده از کمربند ایمنی در رانندگان وسایل نقلیه شهر سبزوار براساس سازه های تئوری رفتار برنامه ریزی شده (1397)

مقدمه :اگر چه کمربند ایمنی یکی از ابزارهای مهم در پیشگیری از آسیب جسمانی در هنگام تصادف با وسایل نقلیه به شمار می رود. با این وجود میزان استفاده از کمربند ایمنی در ایران حدود 3-56 درصد گزارش شده است.این مطالعه با هدف تعیین پیشگویی کننده های استفاده از کمربند ایمنی در رانندگان شهر سبزوار براساس تئوری رفتار برنامه ریزی شده انجام شد.روش ها: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی که به صورت مقطعی انجام شد تعداد 340 نفر از رانندگان شهر سبزوار به روش نمونه گیری خوشه ای (10×35) انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ای استفاده شد که بر اساس تئوری رفتار برنامه ریزی شده مو رد بررسی طراحی و به صورت خودایفا تکمیل گردید. روایی پرسشنامه از طریق پانل خبرگان و پایایی آن به وسیله آلفای کرونباخ تعیین شد .(0/65-0/83) برای تجزیه و تحلیل داده ها ازآزمون های توصیفی و آنالیز مسیر مبتنی بر رگرسیون استفاده گردید.بحث و نتیجه گیری : طبق نتایج میزان استفاده از کمربند ایمنی در جامعه مورد بررسی پایین بودکه با توجه به اهمیت کمربند ایمنی در کاهش مرگ و میر ناشی از تصادفات باید از طریق انجام مداخلات موثر میزان استفاده از آن افزایش یابد. با توجه به قدرت پیشگویی کنندگی سازه های تئوری رفتار برنامه ریزی شده می توان از آن به عنوان چهارچوبی در مداخلات در جهت ارتقاء استفاده از کمربند ایمنی مورد استفاده قرار داد. همچنین استفاده از همسالان و افراد مه م رانندگان در مداخلات آموزشی و همچنین تلاش در جهت تغییر نگرش آنان و کاهش موانع استفاده از کمربند ایمنی می تواند درجهت ارتقاء استفاده آنان از کمربند ایمنی موثر باشد.

کلیدواژه ها:

کمربند ایمنی ، رانندگان وسایل نقلیه ، سبزوار ، تئوری رفتار برنامه ریزی شده