بررسی ارزیابی انرژی های تجدیدپذیر (باد، خورشید، آب) با رویکرد معماری پایدار در اقلیم های گرم و خشک

انرژی تجدیدپذیر انرژی است که از منابع تجدیدپذیر یا بازگشت به دست می آید و می توان آن را در مدت زمان کوتاهی توسط منابع آلودگی جایگزین کرد؛ مانند نور خورشید، باد، باران موج، جزر و مد و گرمای حرارتی زمین. امروزه کاربرد سوخت های فسیلی و آلودگی های زیست محیطی ناشی از مصرف آن، یکی از بزرگترین معضلات جوامع بشری است. در عین حال با پیشرفت روزافزون تکنولوژی، استفاده از انرژی های تجدیدپذیر (تابشی خورشید و باد) به عنوان جایگزینی برای سوخت فسیلی، در اختیار بشر قرار گرفته است. چرا که دسترسی به آن آسان و مقدار آن نیز نامحدود است ضمن آن که استفاده از این انرژی ها، هیچگونه آلودگی برای محیط زیست ندارد و به این دلیل به نام انرژی پاک یا انرژی سبز نام گرفته است که همان انرژی های نو و میراث با ارزشی برای نسل های آینده است. یکی از مهمترین اهداف توسعه پایدار، حفظ طبیعت و اصلاح نگاه به آن است. اصلاح نگاه به طبیعت و در نتیجه تغییر رفتار انسان نسبت به آن منجر به تغییر فرهنگ مصرف خواهد شد و گامی بسیار اساسی در توسعه پایدار می باشد، روش این تحقیق مبتنی بر مطالعه کتابخانه ای است و رویکردی توصیفی دارد. در این مقاله سعی شده بر معرفی انرژی های پاک و طبیعی (باد، خورشید، آب) پرداخته شود و اثرات منفی ساختمان ها بر محیط زیست مورد بررسی قرار گرفته و بر کارآیی و بهینه سازی مصالح، و بر هماهنگی با طبیعت در جهت به خدمت گرفتن انرژی های طبیعی به جای سوخت های فسیلی تاکید شده است.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، باد ، خورشید ، آب ، توسعه پایدار ، انرژی های تجدیدپذیر