ارائه مدلی مبتنی بر منطق فازی و تصمیم گیری چند معیاره جهت شناسایی آلودگی سیستم های کامپیوتری به بد افزار در حالت عملکرد نرمال

امنیت در سیستم های رایانه ای همواره مهمترین مسئله برای مدیران بوده است. برای ایجاد امنیت کامل در یک سیستم کامیپوتری، علاوه بر دیواره های آتش و دیگر تجهیزات جلوگیری از نفوذ، سیستم های دیگری به نام سیستم های تشخیص نفوذ (IDS) موردنیاز می باشند. در این مقاله تلاش شده است. تا مدلی مبتنی بر منطق فازی و تصمیم گیری چند معیاره جهت شناسایی آلودگی سیستم های کامپیوتری به بدافزار در حالت عملکرد نرمال سیستم های کامپیوتری ارائه شود. بدین منظور پس از بررسی منابع معتبر در زمینه، عملکرد و میزان مصرف، پنج منبع عمده در تمام سیستم های کامپیوتری (CPU, CASH, RAM, POWER, GPU) بعنوان معیارهای اصلی جهت بررسی و شناسایی آلودگی و نفوذ در حالت نرمال مد نظر قرار گرفت. از بین شیوه های نفوذ آلوده سازی سیستم های کامپیوتی نیز پنج روش اصلی (probe, deny, intercept, alter, use) براساس پیشینه پژوهش استخراج شد سپس با استفاده از تکنیک DEMATEL فازی میزان الویت معیارهای شناسایی شده جهت شناسایی آلودگی و نفوذ مشخص شد. در انتها روش های نفوذ براساس میزان اثرگذاری و لزوم توجه بیشتر به منظور جلوگیری از آلودگی و نفوذ با استفاده از تکنیک ELECTRE III فازی رتبه بندی شدند. نتایج نشان دادند که مهمترین معیار برای سنجش نفوذ، میزان مصرف حافظه Cash و مهمترین نوع حمله به سیستم های کامپیوتری که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد، Alteration می باشد.

کلیدواژه ها:

آلودگی سیستم های کامپیوتری ، شناسایی نفوذ ، تصمیم گیری چند معیاره ، مدلسازی فازی