بررسی تاثیر افزودن پرزدمیم و نئودمیم و مقایسه آن با ایتریم، بر خصوصیات جذب گازهای فعال در جاذب شیمیایی تبخیر نشونده پایه زیرکونیم-کبالت

در این پژوهش جاذب[mk1] ی با ترکیب 75 درصد وزنی زیرکونیم، 22 درصد وزنی کبالت، 1.5 درصد وزنی پرزدمیم و 1.5 درصد وزنی نئودمیم سنتز شده است تا تاثیر این عناصر بر شرایط فعال­سازی و خواص جذبی آن [mk2] بررسی و با تاثیر ایتریم مقایسه شود. با توجه به اکتیویته بالای جاذب­های تبخیر نشونده، برای از بین بردن لایه اکسیدی، نمونه­ها ابتدا به مدت 20 دقیقه در دمای  100 قرار داده شده و سپس به مدت 80 دقیقه در دماهای  360 فعال شدند. نتایج تست جذب بر حسب تغییرات فشار و دما زمان مشخص که شروع دمای فعال­سازی برای نمونه حاوی ایتریم تقریبا 60 درجه کاهش داشته و از  260 به  200 رسیده است. فشار شروع تست جذب در محفظه جاذب برای همه نمونه ها 1.5×10-5 mmHg بوده که فشار نهایی سیستم با جاذب حاوی ایتریم کمترین میزان را داشته و برابر باmmHg 1.3×10-6است. همچنین بعد از پایان فعال­سازی و ثبت فشار نهایی ارتباط بین راکتور و پمپ­های خلاء قطع شده تا زمان لازم برای شکستن خلاء از mmHg001/0 تا mmHg 2/0 مشخص شود. حداکثر زمان شکستن خلاء برای نمونه حاوی ایتریم بوده که برابر با 4955 ثانیه می­باشد. با توجه به نتایج به دست آمده، عملکرد پرزدمیم، نئودمیم و ایتریم نزدیک به یکدیگر بوده و هر 3 عنصر نزدیک به ده برابر فشار سیستم را کاهش داده و زمان شکستن خلاء را به بالاتر از 4000 ثانیه افزایش داده اند.  

کلیدواژه ها:

جاذب شیمیائی ، زیرکونیم - کبالت ، پرزدمیوم و نئودمیم ، ایتریم ، خلاء ، فعال سازی