رابطه نگرش مذهبی با انگیزش پیشرفت و خودتنظیمی یادگیری دانشجویان

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه نگرش مذهبی با انگیزش پیشرفت و خودتنظیمی یادگیری در دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی بوده است برای این منظور 209 نفر (78 پسر و 131 دختر) از دانشجویان مقطع کارشناسی به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه سنجش نگرش مذهبی دانشجویان (خدایاری فرد وهمکاران) پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس و پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بود که روایی و پایایی انها قبلا مشخص شده است.

کلیدواژه ها:

نگرش مذهبی ، انگیزش پیشرفت ، خودتنظیمی یادگیری