ارزیابی کارایی مدل های ارزش اطلاعاتی و تراکم سطح در پهنه بندی خطر زمین لغزش (مطالعه موردی: حوضه شیرین دره، خراسان شمالی)

شناخت نواحی مستعد وقوع حرکت های توده ای و زمین­لغزه ها یکی از گام­های اولیه در مدیریت منابع طبیعی و برنامه ریزی های توسعه ای و عمرانی است. حرکت­های توده ای و زمین لغزه ها تحت تاثیر عوامل طبیعی و انسانی متعددی رخ می دهند که ارزیابی تاثیر هر یک از این عوامل، نقش بسزایی در پیش­بینی احتمال وقوع حرکت های توده ای و پهنه­بندی خطر آن­ها دارد. در این تحقیق برای پهنه بندی خطر زمین­لغزش در حوضه شیرین دره روش های آماری دو متغیره ارزش اطلاعاتی و تراکم سطح مورد ارزیابی قرار گرفته اند. به منظور بررسی پایداری دامنه ها در این حوضه؛ با تلفیق نقشه عوامل موثر بر لغزش با نقشه پراکنش زمین لغزش ها، تاثیر هر یک از این عوامل از قبیل شیب، زمین شناسی،کاربری اراضی، فاصله از گسل، رودخانه و جاده در محیط نرم­افزار Arc GIS سنجیده شده است. برای ارزیابی و طبقه­بندی نتایج خروجی مدل های مورد استفاده در برآورد خطر لغزش منطقه از شاخص جمع مطلوبیت استفاده شده است، نتایج بدست آمده نشان می دهد که مدل ارزش اطلاعاتی، روش کار آمدتری نسبت به مدل تراکم سطح در تهیه نقشه خطر لغزش های حوضه شیرین دره می باشد.

کلیدواژه ها:

پایداری دامنه ها ، تراکم سطح ، ارزش اطلاعاتی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی