بررسی راهکار جلوگیری از تبخیر از سطح آب دریاچه ارومیه جهت حفظ تراز اکولوژیکی آن

تراز سطح آب دریاچه ارومیه بعنوان بزرگترین دریاچه آب شور کشور طی دهه های اخیر با افت شدید مواجه شده است. توسعه بی رویه اراضی کشاورزی آبی و به همراه خشکسالیهای اخیر از علتهای اصلی این افت میباشند. تبخیر از سطح آب تنها ترین خروجی از دریاچه ارومیه محسوب میشود. بدیهی است که کاهش تبخیر آب به طرق مختلف وضعیت زیست محیطی دریاچه را بهبود خواهد بخشید . در این تحقیق به این موضوع مهم پرداخته و کارایی روشهای مختلف کاهش تبخیر از سطح آب مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به محاسبات انجام شده ورودی دریاچه ( مجموع رواناب های سطحی و بارندگی ) بایستی 3 برابر شوند تا به تراز اکولوژیک برسد. با توجه به شرایط پیشرو (تغییر اقلیم ) امکان افزایش ورودی به این میزان وجود ندارد لذا کاهش تبخیر از سطح دریاچه میتواند یکی از راهکارهای اصلی نجات دریاچه محسوب شود. در این تحقیق روش پلی استایرن انبساطی به دلیل مزیتهای آن جهت جلوگیری از تبخیر از سطح آب دریاچه بکار گرفته شد. با توجه به تحقیقات انجام شده استفاده از پلی استایرن انبساطی که 85 درصد باعث کاهش تبخیر شده و از لحاظ اقتصادی نسبت به روشهای دیگر مقرون به صرفه است.

کلیدواژه ها:

کاهش تراز دریاچه ارومیه ، تبخیر ، ورودی به دریاچه ، روش های جلوگیری از تبخیر ، پلی استایرن انبساطی