ارزیابی هیدروژئوشیمی آبهای زیرزمینی دشت شیرامین با استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی و ماشین بردار پشتیبان

آبهای زیرزمینی از منابع مهم بهره برداری از آب در مناطق خشک و نیمه خشک میباشند . با وجود تمام پیشرفتهای صورت گرفته در علم مهندسی و مدیریت منابع آب، بررسی کیفیت آبهای زیرزمینی تا به امروز اصلیترین مشکلی است که در اکثر دشتهای ایران مشاهده میشود. لذا مدیریت و پایش کیفیت منابع آب زیرزمینی از اهمیت بالایی برخوردار است. در همین راستا، در پژوهش حاضر، به مدلسازی پارامترهای کیفی TDS)، (EC و (SAR) آب زیرزمینی دشت شیرامین با استفاده از شبکه های پرسپترون چند لایه (MLP)، شبکه های عصبی شعاعی((RBF و ماشینهای بردار پشتیبان (SVM) با تابع کرنلهای مختلف پرداخته شد. ضریب همبستگی بالای 90 درصد، نشان دهنده ی دقت قابل قبول شبکه عصبی مصنوعی در مقایسه با ماشینهای بردار پشتیبان (SVM) در تخمین پارامترهای کیفی آب زیرزمینی است. همچنین کیفیت هیدروژئوشیمیایی منابع آب زیرزمینی از نظر شرب و کشاورزی با استانداردهای ویلکاکس و شولر مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به شاخصهای کیفی ویلکاکس و شولر، آبهای زیرزمینی برای مصارف کشاورزی در حد متوسط بوده و از نظر شرب نامطبوع و غیر قابل شرب میباشند. اکثر نمونه ها در کلاس C3S1 و در رده آبهای متوسط قرار میگیرند.

کلیدواژه ها:

دشت شیرامین ، شبکه های عصبی مصنوعی ، ماشین بردار پشتیبان ، کیفیت آب زیرزمینی