پتانسیل یابی آب زیرزمینی با استفاده از مدل نسبت فراوانی در منطقه اشترینان لرستان

امروزه تقاضا برای آبهای زیرزمینی جهت مصارف شرب، کشاورزی و صنعت افزایش یافته است. از دیر باز منابع آب زیرزمینی به دلیل ضریب اطمینان بالاتر و نوسانات کمتر به عنوان یک گزینه مطمئن مورد استفاده انسان بوده و طی ده ههای اخیر در اثر برداشت بیشتر از تغذیه، با کاهش کمی و کیفی روبهرو شده است. هدف از این پژوهش، تعیین مناطق مستعد حفر قنات با استفاده از دو مدل نسبت فراوانی در منطقه اشترینان در استان لرستان میباشد. ابتدا لایه های رقومی متغیرهای موثر در پتانسیل حفر قنات شامل لایه های ارتفاع، انحنای سطح، شیب، جهت شیب، شاخص رطوبت توپوگرافی، فاصله از رودخانه، تراکم زهکشی، فاصله از گسل، تراکم گسل، کاربری اراضی، سنگ شناسی و خاک در محیط نرم افزار ArcGIS10,2 تهیه شد. همچنین، موقعیت رقومی تمامی قناتهای موجود در منطقه 157)رشته قنات) تهیه شد و لایه آنها به صورت تصادفی به گروه های آموزش 70) درصد) و اعتبارسنجی 30) درصد) تقسیم گردید. سپس لایه های مربوط به متغیرهای محیطی بر اساس منابع، طبقه بندی شده و بر اساس تراکم قناتهای منطقه مورد نظر و تجزیه و تحلیل مدل نسبت فراوانی وزن هر یک از کلاسها تعیین شد. در نهایت نقشه پتانسیل مناطق مستعد حفر قنات بر اساس این مدلها تهیه گردید. اعتبارسنجی نقشه نهایی بر اساس داده های گروه اعتبارسنجی و روش منحنی ROC انجام شد. نتایج نشان داد که نقشه پتانسیل قناتهای تهیه شده بر اساس مدل نسبت فراوانی دارای 83/4 درصد اعتبار و صحت بوده که بیانگر قابلیت بالای مدل در پتانسیلیابی مناطق مستعد حفر قنات میباشد.

کلیدواژه ها:

قنات ، منطقه اشترینان ، منحنی ROC ، مدل نسبت فراوانی.