تعیین عوامل زمین شیمیایی و فصلی موثر بر کیفیت شیمیایی آب رودخانه تالار در استان مازندران و بررسی قابلیت آن برای مصارف شرب و کشاورزی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 691

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCCLWRM03_014

تاریخ نمایه سازی: 1 آبان 1398

چکیده مقاله:

ارزیابی کیفیت منابع آب بهخصوص رودخانه ها در سالهای اخیر هم زمان با کاهش کمیت و کیفیت منابع آب از اهمیت بسیاری برخوردار شده است. در این پژوهش کیفیت آب رودخانه تالار در استان مازندران در سه ایستگاه پل سفید، شیرگاه و کیاکلا به صورت ماهاه در مدت یکسال مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه پارامترهای مختلف مورد بررسی با استانداردهای سازمان بهداشت جهانی و استاندارد ایران بیانگر آن است که تنها میانگین TDS نمونه ها بالاتر از استاندارد سازمان بهداشت جهانی است. استفاده از نمودارهای منشاء یابی و آنالیز چند متغیره آماری نشان داد که تیپ غالب آبها از نوع بیکربنات کلسیم بوده و هوازدگی شیمیایی سنگها و رسوبات حوضه آبریز خصوصا سنگهای سیلیکاتی و تا حد کربناتی مهمترین نقش را در تعیین کیفیت آب این رودخانه ایفا میکنند. بر اساس شاخص کیفیت آب مورد استفاده در این پژوهش، آب رودخانه تالار از نظر آشامیدن در رده کیفیت بسیارخوب تا خوب قرار میگیرد. از نظر زمانی در همه ایستگاه ها بیشترین مقدار متوسط شاخص کیفیت آب در فصل تابستان و کمترین آن در فصل زمستان مشاهده شد. محاسبه شاخصهای مختلف کیفیت آبیاری کشاورزی نیز نشان داد که آب این رودخانه در همه ایستگاه ها برای کشاورزی مناسب است. کیفیت آب رودخانه از بالادست به سمت پایین دست رودخانه به طور غیر معمول روند رو به بهبودی را نشان میدهد که به دلیل ورود آب با کیفیت بالاتر از رود کسیلیان در نزدیکی شهر شیرگاه (ایستگاه شماره (2 و همچنین دو سرشاخه دیگر در فاصله بین ایستگاه شیرگاه وکیاکلا به رود تالار است.

نویسندگان

محمدعلی ززولی

استاد مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری

سمانه جهانی خیلگاوان

دانشجوی کارشناسی مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری

مریم اکبری جلالوند

دانشجوی کارشناسی مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری

نفیسه دشتبان

دانشجوی کارشناسی مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری