مقاومت ومدول الاستیسیته سکانتی در بتن های با مقامت زیاد دارای میکروسیلیس

در این مقاله اثر میکروسیلیس بر روی خواص مکانیکی کوتاه مدت بتن های با مقاومت زیاد مورد بحث قرار می‌گیرد. امروزه با توجه به اینکه استفاده از میکروسیلیس در بتن های با مقاومت زیاد بسیار رایج گشته است، دانستن اثر این ماده بر روی خواص مختلف بتن بسیار حائز اهمیت می‌باشد. ارتباط بین مقاومت، مدول الاستیسیته سکانتی و مدول الاستیسیته بازگشتی یکی از این موارد است که در این تحقیق به آن پرداخته شده است. مورد دیگر تاثیر طول دوره نگهداری مرطوب بر روی مقاومت دراز مدت این بتن ها بوده است. در کارهای آزمایشگاهی انجام شده در این پژوهش نسبت آب به مصالح سیمانی و مقدارکل مصالح سیمانی به ترتیب برابر 35/0 و 500 کیلوگرم بر متر مکعب در نظر گرفته شده‌اند. درصد میکروسیلیس جایگزین سیمان برابر0، 6، 8، 10 و 15 در صد بوده است. مقاومت 28 روزه بتن های مورد بحث نیز بین 58 تا 70 مگاپاسکال بوده‌اند. برای مطالعه اثر شرایط نگهداری بر روی میزان مقاومت دراز مدت این نوع بتن ها، مقاومت 400 روزه نمونه های نگهداری شده در شرایط اشباع تا زمان آزمایش با نمونه های نگهداری شده در این شرایط به مدت 7 روز مقایسه گشته‌اند. نتیجه بدست آمده در این خصوص آن است که عمل آوری طولانی تاثیر چندانی بر روی مقاومت دراز مدت بتن های دارای میکروسیلیس ندارد. این موضوع در مورد بتن های بدون میکروسیلیس این تحقیق صادق نیست. تحقیقات انجام شده در خصوص یافتن ارتباط بین مقاومت و مشخصه‌های مدول الاستیسیته و مدول الاستیسیته بازگشتی نیز نشان دهنده این موضوع است که مدل پیشنهاد شده توسط آیین نامه ACI 318 به خوبی این روابط را در بتن های با مقاومت زیاد مشابه این تحقیق پیش بینی می‌کند

کلیدواژه ها:

بتن ، میکروسیلیس ، مقاومت ، مدول الاستیسیته ، مدول الاستیسیته بازگشتی