مدیریت اقتصادی و بازاریابی صنعت پرورش میگو در ایران

مدیریت سیستم های بازار یابی و تحلیل اقتصادی SWAT ، در تولید میگوی پرورشی، به عنوان یکی از معدود درآمدهای ارزآور غیر نفتی کشور، برای ارزیابی بقا و تداوم سرمایه گذاری این صنعت امری اجتناب ناپذیر است. مطالعه استراتژیک بازار و ارائه برنامه راهبردی توسعه بازار میگوی ایران در سایه حمایت و سیاست گذاری های دولت، ضمن افزایش تقاضای داخلی بازار مصرف، چشم انداز روشن و توسعه پایدار این صنعت را به همراه دارد. تحریک سرمایه گذاران برای ورود به این عرصه با شعار هرکیلو میگو، مساوی با یک بشکه نفت تحت تاثیر عدم استانداردهای کیفی و تحریم، فقدان بازاریابی حرفه ای کشور و افزایش قیمت تمام شده این محصول، بحران جهانی اقتصادی و درنظر گرفتن میگو به عنوان غذای لوکس، مشکلات دریافت یارانه صادراتی، ذائقه مصرف آبزیان به خصوص در مناطق غیر ساحلی و عدم توجه به حلقه های زنجیره وار صنایع پیشین و پسین قرار گرفته است. در این پژوهش برخی از چالش های اقتصادی صنعت پرورش میگو در شرایط کنونی مورد بررسی قرار گرفت. نقص زیرساخت ها و استانداردهای مجتمع های تولیدی، عدم تنوع درصنایع تبدیلی متناسب با ذائقه ایرانی، دانش تولید و تحقیقات ناکافی متمرکز بر مطالعات بیولوژیک و پرورش همزمان و غیرهمزمان با سایر آبزیان، ضعف مالی تولید کنندگان، ضرورت مدیریت کیفیت و قیمت غذای میگو به عنوان مهمترین هزینه جاری در تولید، وجود خرده مالکی و نبود تشکل های صنفی منسجم به عنوان زبان گویای تولید کنندگان، انحصار در خرید لارو و سیستم های واسطه ای نادرست توزیعی و غفلت از بازار داخلی به عنوان پشتیبان در شرایط نوسانات بازار خارجی، عمده ترین چالش های مدیریت اقتصادی محسوب می گردد. بدلیل کاهش ذخایر میگوهای وحشی و افزایش قیمت جهانی سوخت شناورهای صید، برخی از مهمترین راهکارهایی که به توسعه اقتصادی پایدار صنعت پرورش میگو کمک می کند شامل سیاست گذاری های حمایتی دولت، فرهنگ سازی مصرف میگو با تنوع فرآوری، کنترل قیمت با اصلاح نظام توزیعی، نگاه زنجیره ای به حلقه های این صنعت، تحقیقات کاربردی مراکز پژوهشی، توجه به کیفیت و تولید میگوی پرورشی عاری از بیماری، ساماندهی تشکلهای حمایتی مردم نهاد و در نهایت ترغیب سرمایه گذاران می باشد.