بررسی رابطه بین تعامل پزشک- پرستار و حوادث ایمنی بیمار در بیمارستان امیرالمومنین تهران

زمینه و هدف: ارتباط پزشک و پرستار شامل تعامل متقابل بین آن ها برای دستیابی به یک هدف مشترک درمانی یعنی ارتقای وضعیت سلامتی و ایمنی بیمار است. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین تعامل پزشک- پرستار و حوادث ایمنی بیمار در بیمارستان امیرالمومنین تهران انجام گرفت. روش پژوهش: مطالعه کاربردی حاضر به صورت مقطعی و تحلیلی در سال 1396 انجام گرفت. جامعه پژوهش در برگیرنده کلیه پزشکان تمام وقت و پرستاران شاغل در بیمارستان امیرالمومنین تهران بودند و 186 پرستار با روش نمونه گیری در دسترس و 45 پزشک تمام وقت به صورت سرشماری به عنوان نمونه پژوهش تعیین شد. اطلاعات از طریق پرسشنامه 4 قسمتی شامل اطلاعات جمعیت شناختی، دیدگاه پزشکان نسبت به رابطه پزشک- پرستار، دیدگاه پرستاران نسبت به رابطه پزشک- پرستار و حوادث ایمنی بیماران جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 22 و آزمون دقیق فیشر انجام گرفت. یافته ها: 45 پزشک (100/00 درصد) و 174 پرستار (93/54 درصد) با تکمیل پرسشنامه در پژوهش شرکت نمودند. بر اساس دیدگاه پزشکان، رابطه بد، متوسط و خوب پزشک- پرستار به ترتیب 8/9، 80/0 و 11/1 درصد و بر اساس دیدگاه پرستاران این میزان به ترتیب 6/9، 74/7 و 18/4 درصد به دست آمد. در 10 مورد از حوادث، رابطه معناداری میان وضعیت رابطه پزشک- پرستار و حوادث ایمنی وجود داشت (P<0/05). نتیجه گیری: حوادث ایمنی بیمار می تواند با نوع تعامل بین پرستاران و پزشکان در ارتباط باشد؛ بنابراین بهبود تعامل پرستاران و پزشکان به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار گزارش شده است و لازم است ارتقاء ایمنی بیماران مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

رابطه پزشک- پرستار ، ایمنی بیمار ، بیمارستان